Ioanni Whitnaeo.

QVoties de praeclara aliqua indole cogito, quae nata ad virtutem, comparata ad doctrinam sit, toties tui mihi in mentem venit, charissime Ioan∣nes Whit. qui in tanto Aulae negotio literarum oti∣um sequeris, & in max. vitiorum illecebris, mini∣mè ab honestatis & germanae virtutis via deflectis. Hoc spacium certè & curriculum vitae laudis ex∣istit, in quo tu superari ab alijs non potes, si teipsum quotidiè vincere velis. Opus non habeo vt te in hunc doctrinae cursum incitem, sed currentem potiùs in∣primis collaudem. Si ad reliqua studia tua, has mor∣tis imagines, hoc est, istius humanae vicissitudinis, et istius Aulicae vestrae inanitatis certissimum exitum adiungere velis: multùm sanè & animum pietate, et ingenium optimo carmine iuuabis. Grindallus dif∣ficiliora omnia explicare potest. Si non ita facit, pes∣simè facit. Accipe quaeso, charissime Whitnaee, hunc Iuuenem Irlandum meum in eo loco, quo me acci∣pere velis. Si noueris eum quēadmodū ego noui, dig∣num magna humanitate tua esse diceres. Fac vt ex eius sermone, cum redit, veterem humanitatem tu∣am recognoscam. Aduentum tuum auidissimè ex∣pectamus. Saluta omnem illam nobilem familiam, potissimùm ornatissimam sororem tuam. Vale, et me ama, ac rescribe.