Nostōdia In serenissimi, potentissimi, et inuictissimi monarchae, Iacobi Magnæ Britanniæ, Franciæ & Hiberniæ Regis, fidei defensoris, &c. felicem in Scotiam reditum, Academiæ Edinburgiensis congratulatio.

〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.

DVm, REX MAGNE, tui fidissima pectora SCOTI Aemula in aduentu testari gaudia certant; Ille tuos vultus spiranti excudit in aere, Atque alius viuo ducit de marmore, & alter In tabulâ fingit te animosâ, auróve loquaci: Hic rursum eloquio pollens, vel diuite venâ Castalii fontis, calido cui sanguine Titan Corda animat, dotes animi quoque dicere versu Tentat, & audacem tractus se praepete penna

Librat in aereos, vt te sublimè volantem Sectetur, superisque tuos componat honores. Omnes solerti ingenio & mirâ arte, sed omnes Ni temerè, at vanis forsan conatibus audent Tantae molis opus: nam plurima lucis imago Diuinae, & coeleste tuo quid splendet in ore. Est & inaccessae mentis vis ardua, nulli Peruia, tot laudum tituli, tot sunt monumenta Ingenii, tot virtutis tua nomina, Regis; Omnia supra hominum captum, mentemque manumque. Te quoque naturae, te nos virtutis, & artis Mirum opus, at{que} operum metam{que} apicem{que} supremum, Quo Dii nil melius terris maiusve dederunt, Dum canimus: fulgore tui vis languida mentis Deficit insolito, metuensque ingentia laudis In spatia ire tuae, veluti libamina quaedam Has eluctatur •••• faecundo è pectore voces. Salue deliciae populi, decus orbis amorque: Atque Erebi terror, coeli charissima cura. Salue Heros inuicte, hominum Rex, maxime Regum: Imò omnes supra Heroas, Regesque, hominesque, Te maior, Rex ipse Tui, qui numine solùm Diuino minor es. Salue Dîs proxime Princeps.

REGIS EFFIGIES.

NOn Auro ex rutilo Gemmísve aut Marmore, Imago Est te digna satis, nec satis apta tibi: En maius molitur opus tibi fama perennis, Effigiem pingens nobiliore modo. Pro tabulâ est orbis, pro penna temporis omnis Aeterni fasti, qui tua facta notant:

Proque auro & gemmis & mille coloribus, vnà Agmina virtutum, & nomina mille ruunt. Gratia, Maiestas, solidae quoque gloria laudis Sunt operi nitidum lumen, & vmbra decens. Tum tabula inscripta est, Ter-Magni Nomina Regis Qui meruit summo proximus esse Deo. Qui solus titulus mirâ feliciter arte Et mentem & tanti Principis ora refert. Haec ubi perfecit, tabulamque hanc ritè sacrauit, Admiratur opus fama superba suum. Tu tamen hoc famae, quo non praestantius vllum, Vincis opus maior, victaque fama stupet. Haec quoque, rara licet, nec talis tantaque Imago Est te digna satis, nec satis apta tibi.

Iac. Sandilandius. I. C.