INsula quae ternis discreta Britannia regnis,
Sub sceptris primùm floruit, vna, tribus:
Tandem, trina gradu justo contendere ad vnam
Accelerans, gentes passa sit vna duas:
Mox tua: terrarum quas Tethyos alluit aequor
Maxima, in amplexus quae tibi tota ruit.
Nostōdia In serenissimi, potentissimi, et inuictissimi monarchae, Iacobi Magnæ Britanniæ, Franciæ & Hiberniæ Regis, fidei defensoris, &c. felicem in Scotiam reditum, Academiæ Edinburgiensis congratulatio.
About this Item
- Title
- Nostōdia In serenissimi, potentissimi, et inuictissimi monarchae, Iacobi Magnæ Britanniæ, Franciæ & Hiberniæ Regis, fidei defensoris, &c. felicem in Scotiam reditum, Academiæ Edinburgiensis congratulatio.
- Author
- University of Edinburgh.
- Publication
- Edinburgi :: Excudebat Andreas Hart,
- Anno 1617.
- Rights/Permissions
-
To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.
- Link to this Item
-
http://name.umdl.umich.edu/A21130.0001.001
- Cite this Item
-
"Nostōdia In serenissimi, potentissimi, et inuictissimi monarchae, Iacobi Magnæ Britanniæ, Franciæ & Hiberniæ Regis, fidei defensoris, &c. felicem in Scotiam reditum, Academiæ Edinburgiensis congratulatio." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A21130.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 3, 2024.
Pages
Page 26
Sed ne quid numeris pereat titulisque vetustis,
Deque ferant primis vltima iudicium:
Insula cessit ouans Regi data: Ter Deus vnus
Hunc numerum & titulis jussit adesse suis.
Sic Iouis horrendi, magnum per inane, trisulca
Iussa ferire reos fulmina sparsa micant:
Tres Charites grato vincentes cuncta lepôre
Conciliant animos in fera bella truces:
Hae comites Regi assistunt Dominumque sequuntur,
Principe nec quicquam gratius vlla videt.
Grata Thalia minùs jam grata, notata rubore
Datque libens victas in sua jura manus.
Principe non alio contenta Britannia, coeli
Orbis ab immenso quam dirimebat amor:
Quam qui coelitibus junctus, quem gloria coelo
Defert, humanum hic exuperatque modum.
Proxime Dîs princeps, cujus stant publica fatis
Fata, tuis tibi quae laeta velint superi.
Incolumi te, quicquid habet tuus orbis & alter
Exultat, genio debita paxque tuo.
Teque adeò sacrum dum nobis Anglia reddit
Depositum, fidei nobile pignus habens:
Sedulus occursat populus, dum compita gente
Feruent natiuâ, te cupiente frui:
Dum proceres vtriusque, vno te Principe, gentis
Vnius, vnum te quem venerentur habent;
Quem comitentur habent, implentes omnia plausu
Gaudia per varias dant repetuntque vices:
Non strepitus animosque virûm tua Scotia vidit
Assimiles, fato non strepere aera pari:
Agmina non simili affectu coëuntia: donec
Vna alii quondam gens inimica stetit,
Page 27
Aurea saecla tibi dat sors inuersa, per agros
Cantaturque ferâ nil nisi pompa tuba.
Sic eat: atque suo felix ter maximus Heros
Cum populo, terrae jura detatque mari.
Decurratque Augusta domus, seruetque tridentem
Regalem donec voluerit astra polus.
Alexander Peirsoun.