Anagrammata in nomina illustrissimorum heroum Thomae Egertoni, ...
Davison, Francis, 1575?-1619?, attributed name., A. L. S., fl. 1603, attributed name.
Page [unnumbered]ANAGRAMMATA
IN NOMINA ILLVSTRISSIMORVM HEROVM,
- THOMAE EGERTONI, Sigilli magni Custodis.
- CAROLI HOVARDI, C. de NOT. Archit. Ang.
- THOMAE SACVILI, D. de BVC. Thes. Reg.
- CAROLI BLVNT, D. de MONT. Regis in Hibernia locum tenentis.
- IOANNIS FORTESCVI, CANC. LAN.
- GILBERTI TAILBOTI, C. DE SCHR.
- HENRICII PERCII, C. de NORT.
- EDOVARDI VEIERI, C. OX.
- HENRICI VRIOTHESLEI, C. DE SVTH.
Necnon
IN NOMINA CLARISSIMORVM EEq.
- IOANNIS STANHOPPI, Vicecam.
- IVLII CAESARIS, M. Supplicor. LL.
- GEORGII CHAEREI, Domus Reginae Praefecti.
- IOANNIS SWINERTONII, Vicec. Lond.
Ad eosdem.
VEstra Fides, quorum conatus nemo secutus
Phlegraeos, studuit ferro animare manus
In Regni Haeredem (O iubeat, cui fata iubenti
Obsequium debent, impia turba cadat!)
Heroes, mihi carmen erit: concedite sed nunc
Vt tenui referam Nomina vestra sono.
Officiis, homines, diuos acceditis altis:
Este Deis facili mente manu{que} pares.
Prodite facto animis similes diis, mente ferentum
Duntaxat solitis dona probare sibi.
THOMAS EGERTONVS per Anagramma. HEROS MAGNE TOTVS.
ET pater, & proauus, diuini & Sanguinis ordo,
Et bona fortunae, nomina magna ferunt▪
Ista at tu trutinas aequa dum lance, laboras
De proprijs Laudem iure parare bonis.
Ceu Genus, & Proaui, tum quae non fecerisipse,
Maiorum potiùs quàm tua dona putes.
At quid opus frustrà cumulare Encomia verbis?
Magnus es, externi nil{que} decoris egens.
Hinc Anagramma aliud (quamuis vena vrgeat altè)
Quàm Magni Herois nomina ferre nequit.
MAGNE HEROS censu, sed maior Sanguine auito,
Maxime Virtutum, quêis cumulare, gradu:
Vt Generis, census, sicnil quo{que} sortis egenus,
Quae Virtus tribuit, Nomina Magna gere.
Astraea haud cuiquam (vel sit dignissimus ille)
Digniùs aeternùm ferre Sigilla dabit.
CAROLVS HOVARDVS per Anagramma. VALOR CHARVS SVDO.
PRo Patria sudans, potes has effundere voces,
Nomine de verso quas Anagramma facit:
Non ideo Charus, partem quòd vendicet ortus,
Sum Patriae: at meritis, at pietate, fide.
Sic etenim ob Patriam discrimen despicis omne,
Vt sibi te natum dicere iure queat.
Altiùs hinc vexit, tribuit ius in{que} Profundum.
Officio incolumis sit, VALOR, illa tuo!
THOMAS SACVILVS per Anagramma. SIS HVMVS LOCATA.
EXcelsa est tibi Mens, licèt hanc, SACVILE, caduca
Corporis humani pondere membra grauent.
At premere haud possunt: Animus nam{que} extulit vltrò:
Suppeditans facilem munia ad alta gradum.
Nec malè Phoebus HVMVM vocitat te mente Locatam,
Corporeae supra conditionis opus.
Temnis enim species, quas non laudârit Honestas,
Quae bona Fortunae sub Probitate locat.
Quàm bene consuluit rebus Diadema Britannûm,
Regia sub curam cùm daret aera tuam.
Promtus enim dignis, meritos plorare labores
Non sinis: Hinc{que} Charis te probat alma suum.
Hic pudefiat iners, quisquis sua commoda curans,
Lucro ignominiam promeruisse solet▪
Perge placere Deae: te Diua in luce reponet
Altiùs, ac Liuor cornua ferre potest.
CAROLVS DE MONTIOI per Anagramma. IT SEDVLO COI NORMA.
SI (quondam vt Venerem) depingeret arte Gradiuum
Ille senex Cous, CAROLE, Norma fores.
Scilicet exemplum tabulae daret esse politae,
Vt specimen faceret Martis imago tua.
Sed quia mente latet, Coum auersatus & artem,
Vnum optat, pingi moribus ille tuis.
I bona Norma, viris referas & pectore Martem!
Sic Martis pictor, Martis alumnus eris.
IOANNES FORTESCVVS per Anagramma. COR SANIVS TE FOVENS.
COr coelest• bonum, quo non praestantius vllum:
Principium vitae, Lucis amore potens,
Ignaue ignauis, generosi pectoris antrum
Sollicitans spebus, sollicitans{que} metu▪
Spebus honesta vrgens, prohibens inhonesta timore
Non poenae, at magni relligione Dei▪
Ansa mali reprobis, Diae virtutis amicis
Officio ductor certus in omne bonum▪
Te penes huic Domina est Ratio, sed serua voluntas,
COR igitur SANVM quis neget esse tibi?
Siue tamen Scuti nomen dedit ipse Gradiuus,
Seu Virtus Fortis, SANIVS esto mihi
COR dictus. Cor te foueat, Ratio{que} magistra:
Aeternum his Ducibus commercâre decus.
GILBERTVS TAILBOTVS. per Anagramma. LEGIT TRIBVBVS ALTOS.
SVnt qui de Proauûm quaerunt sibi stemmate nomen,
Sunt quêis Nobilitas est satis ipsa patrum.
Altè effert quosdam maternae stirpis origo,
Venit at aere alijs Nobilitatis honos.
Nomine lux tantùm ista tenus: de luce tenebrae,
Si propiùs libras, sponte sub ora cadunt▪
Tu numero ast isto tantùm, GILBERTE, recedis,
Phoebaeo quantùm distat ab orbe Solum.
Qui, licèt & tribubus magnis decoreris Auorum,
Excelsae{que} legas stemmata clara domus,
Sic te in te quaeris, cerae contemptor, honesta
Ipsa sit vt Virtus Nobilitate prior.
In Diadema tibi tanta hinc permissa potestas,
Vt Rex officium poscat amet{que} tuum.
HENRICVS PERCIVS per Anagramma. EN HIC RVPES CVRIS.
HOstibus es moles, curis Adamantina rupes:
Mars animos, hostes hanc didicêre manum▪
EDOVARDVS VEIERVS per Anagramma. AVRE SVRDVS VIDEO.
AVribus hisce licèt studio, fortuna, susurros
Perfidiae, & reclinas efficis esse procul,
Attamen accipio, quae mens horrescit, & auris,
Rebus facta malis corpore surda tenus.
Imò etiam cerno Catilinae fraude propinquos
Funere soluentes fata aliena suo.
HENRICVS VRIOTHESLEVS per Anagramma▪ THESEVS NIL REVS HIC RVO
IVrè quidem poteras hanc fundere ab ore querelam,
Sors tibi dum ficto crimine dura fuit.
NIL Reus en Theseus, censurâ sortis iniquae
Hîc Ruo, Liuoris traditus arbitrio.
At nunc mutanda▪ ob mutata pericla, querela est:
Inclite, an innocuo pectore teste rues?
Non sanè. Hac Haeres vacuo dat viuere cura▪
Collati Imperij sub Ioue Sceptra gerens.
IOANNES STANHOPPVS per Anagramma. VANA HIS POSTPONENS.
VIrtu•is Famae{que} tibiter maxima cura est:
Vana His Postponens, maximus esse potes.
IVLIVS CAESAR per Anagramma. I, ALES IVS CVRA▪
MAgnos magna decent: tibi nomina Cynthius alta
Contulit: hinc curâ Iús{que} piúm{que} foues.
I Themidi deuote animis, at{que} erige egenas,
Externas quamuis, sorte fauente, deas.
Sic volet externas tua, IVLI, fama per aures,
Conferat & Nomen, quo tibi crescat Honos.
GEORGIVS CHAEREI per Anagramma. I, EGREGIVS O HAC RE.
PRincipibus, laudem, si qui placuêre, merentur,
Egregium hâc te re nemo negare potest.
Quippe tuum officium in Dominam, studiúm{que} fidele
Egregio, CHAEREI, nomine spontè beat.
IOHANNES SWINERTONVS per Anagramma. EN, NISI VSV HONOS VERNAT.
VSu Vernat Honos (pulcherrima lucra laborum)
Tu{que} fides huius maxima vocis eris.
Quòd Iuuenis mores varios, quòd videris vrbes,
Quòd coluisti animos artibus, ora sonis:
Munera quòd mente hac plusquàm ciuilia tractes,
Fortunae certè dicere nemo potest.
Omnia Virtutis dona haec: nil contulit illa,
Quae tantùm constans in lenitate dea est.
Cetera mors atrox, vel sint Adamantina, delet:
At tibi partus Honos nil fera fata timet.
Swinertone, tibi Virtus hoc crescit Honore,
Vsu idem Vernat splendidiore procul.
HONORIS ERGO
AB
- A. L. S.
- F. D.
Londini, ex officina Simonis Stafford. 1603.
