Reformatio legum ecclesiasticarum ex authoritate primum Regis Henrici. 8. inchoata: deinde per Regem Edouardum 6. prouecta, adauctaq́[ue] in hunc modum, atq[ue] nunc ad pleniorem ipsarum reformationem in lucem ædita.

About this Item

Title
Reformatio legum ecclesiasticarum ex authoritate primum Regis Henrici. 8. inchoata: deinde per Regem Edouardum 6. prouecta, adauctaq́[ue] in hunc modum, atq[ue] nunc ad pleniorem ipsarum reformationem in lucem ædita.
Author
England and Wales. Commissioners on Revision of the Ecclesiastical Laws, 1550-1552.
Publication
Londini :: Ex officina Iohannis Daij,
anno salutis humanæ, 1571. Mense Aprili.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Church of England -- Government -- Early works to 1800.
Ecclesiastical law -- Great Britain -- Early works to 1800.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A19576.0001.001
Cite this Item
"Reformatio legum ecclesiasticarum ex authoritate primum Regis Henrici. 8. inchoata: deinde per Regem Edouardum 6. prouecta, adauctaq́[ue] in hunc modum, atq[ue] nunc ad pleniorem ipsarum reformationem in lucem ædita." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A19576.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 15, 2024.

Pages

Iudex quando allegata & probata sequi potest contra conscientiam. Cap. 1.

VTile est, quòd à doctis & sapientibus praecipi∣tur, ne quis in iudicando sequatur aliquam su∣am cogitationem, quam secum domo attulerit in iudicium, sed secundum allegata & probata pronunciet. Sed haec regula locum habere debet, quando iudex leuibus quibusdā argumentis ductus existimat aliter se rem habere quàm probatū sit. Nam isto casu potius sequi debet allegata & probata, quàm suam opinionem & consci∣entiam, ex quadam imaginatione conceptam. Si verò iudex habet conscientiam rei indubitatam, tunc nullo modo debet aliquid statuere, contra eam, propter allegata & probata. Sed & in hoc casu rursum distingui debet. Nam si iudex habe∣at conscientiam reum & tamen in actis reus proba∣tur

Page 136

innocens, tum propter suam conscientiam, qua scit 〈◊〉〈◊〉 innocentem, condemnare eum non debet, sed illum, secundū id quod probatum est, absoluere. Quia etiamsi hoc faciat, nō tamen potest dici eum contra conscientiam fecisse, cum re∣um non vt innocentem, sed ab instantia iudicij tantum ab∣soluat. Si verò iudex habeat conscientiam proreo, contra al∣legata & probata, tum non debet contra indubitatam con∣scientiam * 1.1 in causa decernere.* Quia iudici credendum est, qui allegat consciētiam in praeiudicium alterius, si eam pro∣bare possit.

Quoniam iudex non potest supplere omissa in facto, ope∣raepretium est iudicare, quonam modo possit conscientiam suam proreo contra allegata & probata adducere, vt non impingat in constitutiones, quibus prohibetur aliquid sup∣plere in facto. In tali igitur casu iudex per consultationem superiori iudici declaret suam conscientiam. Petat igitur à parte vrgente, ac precibus instet, vt det sibi spatium consu∣lendi superiorem iudicem, cui suam, cum exposuit conscien∣tiam, potestatem facit, vt sitanquam veritatis testem audi∣at, ac deinceps iuxta allegata & probata sententiam pronū ciet, ne{que} vt iudex factum supplet, sed vt minister iustitiae cauet in eius culpa innocentia proximi oneretur.

Notes

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.