Reformatio legum ecclesiasticarum ex authoritate primum Regis Henrici. 8. inchoata: deinde per Regem Edouardum 6. prouecta, adauctaq́[ue] in hunc modum, atq[ue] nunc ad pleniorem ipsarum reformationem in lucem ædita.

¶DE IVDICIIS, ET VBI QVIS AGERE VEL CONVE∣NIRI DEBEAT.

¶Quid iudicium. Cap. 1.

IVdicium est actus legitimus, ritè ac ordine peruestigandi & decidendi, quae in contro∣uersia apud iudicem producuntur.

¶De iudicijs ordinarijs. Cap. 2.

ORdinaria iudicia sunt in quibus ea omnia requiruntur quae in legitima causarum cognitione obseruari debent.

¶Ordine omnis iuris non seruato, processus redditur nullus, si iudicium fuerit ordinarium. Cap. 3.

INIudicijs ordinarijs ciuilibus, ad pronunciandum sum∣mam sufficiat plena cognitio causae. Verum in criminali∣bus propter periculum, acerrima indagatio adhibeatur, ne{que} in illis pronuncietur nisi cognitio causae habeatur ple∣nissima,

& probationes fuerint ipsa luce clariores.

¶De iudicijs extraordinarijs. Cap. 4.

IN extraordinarijs iudicijs procedendi ordo non obserua∣tur, quo ad omnia. Describuntur autem iudicia summa∣ria de plano, & sine strepitu, & sine forma, & figura indicy.

¶De iudicijs summarijs. Cap. 5.

IN summarijs iudicijs, lites abs{que} exacta probatione pos∣sunt definiri, vt si actio sit ad exhibendum, & quo ad omnes alias quaestiones quae circa indagationem principalis causae emergunt, modò tales fuerint vt earum definitio non pariat praeiudicium litigantibus, quo minus ius suum alio iudicio prosequi possunt. Illa quo{que} summaria sunt iudicia in quibus probationes aduersus absentem admit∣tuntur.

¶Processus de plano, & sine strepitu iudicij. Cap. 6.

QVando{que} de plano, vel (vt dicitur) sine strepitu procedi potest, quando a iudice extra locum ordinarium, dum pro tribunali non sedet, & ferijs non obseruatis iudicium agitatur, recipiendo libellum actionis, aut literas ap∣pellationum, & quicquid est eorum quae parti aduer∣sae non pariunt praeiudicium. Quan{quam} & integras causas nonnunquam de plano cognosci posse volumus: vt cum leuia delicta sunt pu∣nienda, in quo tamen iudicij gene∣re caeter as obseruationes iuridicialis processus non volumus prorsus emitti.

¶Processus abs{que} forma & figura iudicij. Cap. 7.

PRocessus abs{que} forma & figura iudicij, tunc sit, quando eatantum quae sunt iuris naturalis in processu conser∣uantur, & citatio legitimarum personaruns, qua mandatū exhibeant, qui postulare quippiam nomine alterius velint, petitio, defensio & alia huiusmodi. Ea vero quae solius iuris ciuilis & positiui sunt recitātur, vt libellus fieri ob necessi∣tatem hominum constitutae litis contestatio & similia.

¶Quando procedere licet summariè & de plano, & sine strepitu, ac forma iudicij. Cap. 8.

IVdexin cognitione causae nequa{quam} pro suo arbitrio sum∣matim de plano & abs{que} figura & forma iudicij proce∣dat, sed tantum cum id ei nominatìm a legibus nostris per∣mittitur. In causis beneficialibus, matrimonialibus, testa∣mentarijs, nec non decimarum, & vsurariarum, ac eas quo∣quo modo tangentibus simpliciter, ac de plano, & sine stre∣pitu & figura iudicij processus fiat. In alijs autem ciuilibus iudicijs, & criminalibus non notorijs, ordinem iudiciorum obseruari volumus, nisi ex consensu partium aliud statua∣sur, vel ex commissione nostra regali rescribatur.