¶Excommunicatio prudenter & deliberate debet institui. Cap. 6.
QVoniam expoenis omnibus ecclesiasticis acerbissimam po∣nimus excommunicationem, acutissimum eius mucro∣nem sine magna matura{que} deliberatione distringi nolumus. Vt autem in hac re vitiossissimos superiorum temporū ritus emendare possimus, primū in nulla permittimus vna per∣sona potestatem excommunicationis collocari. Totius autē ecclesiae consensus quan{quam} inprimis esset optabilis, tamē quo∣niam difficillimè colligi potest & conquiri, sic excommu∣nicatio procedat, vt archiepiscopus vel episcopus vel alius quicun{que} legitimus iudex ecclesiasticus, vnum ad se publicae pacis nostrae custodem, quem vulgo iustitiarium vocant, ag∣greget, ac proprium illius ecclesiae ministrum in qua reus in∣habitat, vel aliquem cui minister suas vices committat: deinde sumantur etiam duo vel tres, arbitratuiudicis, do∣cti bene{que} morati praesbyteri, quorum in praesentia, cum res ipsa diligentissime tractata grauissime{que} ponderata fuerit, tandem ad decernendam excōmunicationem discendatur.