Reformatio legum ecclesiasticarum ex authoritate primum Regis Henrici. 8. inchoata: deinde per Regem Edouardum 6. prouecta, adauctaq́[ue] in hunc modum, atq[ue] nunc ad pleniorem ipsarum reformationem in lucem ædita.

¶His rebus conclusis pastor reum complectatur & osculo sancto fratrem agnoscat, eum{que} manibus attollat, & medio templo propè mensam dedu∣cat, communioni praeparatam, accinens interim, Te Deum, vel, gloria in excelsis, vel, vt maximè conuenire videbitur, & chorus in alternis versi∣bus perpetuo succedat, ad finem pastor addat. Sit nomen Domini laude affectum, Respondeat po∣pulus, Ex hoc tempore vs{que} ad omnem aeternita∣tem. Sequatur hijs verbis oratio.

AGimus tibi gratias (clemētissime pater) quòd hūc fra∣trem nostrū a lata via quae sempiternum ad exitiū de∣scendit, maturè tua singulari misericordiareuocaueris, & salutarem resipiscendi spiritum illi suppeditaueris, qui dux ad vitam aeternam est, vt ex pestiferis diaboli paludibus emergens, in dulcissima Iesu Christi seruatoris nostri pascuae commigrauit, ac proprium se receperit ad gregem, a quo, pe∣riculofissimè iam antè peregrinabatur. Ita{que} tuum in perpe∣tuo sit honore nomen, tua semper laus, perpetua commemo∣ratione

ostra dilatetur, tua nobis gloria continuis officio∣rum nostrorū sermonibus vsurpetur, & frequentetur, cúm in omni reliqua insinita bonitate tua, túm in hoc particula∣tìm fratre nostro, quem nostra communi laeticia & exulta∣tione reduxisti in viam, vt ex eius parte, recuperata salute, maximum gaudium caperemus: qui sua prius calamito∣sissima ruina, summum nobis dolorem afferebat. Quaprop∣ter quaesumus, vt haec ad te, pro fratre nostro fusa vota per∣ueniant, & in illis, ipse pondus & firmitatem esse velis, vt ille nobiscum, & nos vna cum illo, timore, fide, spe, dilectio∣ne reliquorum, comprehensione tuorum mandatorum ad tuam voluntatem vitam omnem nostram conformemus, & in perpetua veneratione tui nominis semper acquiesca∣mus. Animaduerte Deus pater, animaduerte, nobis{que} spiri∣tum tuum, tuis famulis largire, propter Iesum Christum, qui tecum viuit & regnat, in vnitate spiritus sancti Deus. Quum pastor extremam hanc orationem terminauerit, ad reum iam planè reconciliatum se conuertat, & cum illo ve∣hementer agat, ne rursus ad peccandi licentiam recidat, o∣stendens quàm periculosae sint secundae ruinae, quibus au∣thoritate scripturarum, extrema necesse prioribus esse dete∣riora, de{que} ea re publicam requirat professionem, 〈◊〉〈◊〉 firmè se∣cum ipse constituerit, quemadmodum a deo se postulat & sperat adiuuari, diligentissimam & summam adhibere cau∣tionem, ne Dei posthac in iram incurrat, & a sanctissimis eius mandatis tam longe peregrinetur vt rursus publico fi∣delium coetu sit illi merito carendum. Deinde & Deum ip∣se rogabit, & ad id communes ecclesiae preces postulabit, vt suum Deus hoc institutum constabiliat, & in Christo Iesu corroboret. Quoties aliquis excommunicatione, propter peccatorum magnitudinem eiectus ex ecclesia, proprium authoritate iudicium ad hoc adhibita, rursus in suum coe∣tum

hac quae anteprogressa est formula, receptus fuerit, & crimine solutus, curet vt ad certum tempus sibi praescriptū, ordinarius suae reconciliationis certior fiat, & illam singra∣pha subscribat primum ipse pastor, vel eius vicarius, & a∣liquot ex grauissimis & integerrimis in ecclesia viris, qui rei gestae interfuerint, partìm vt ipsa reconciliatio testatior esse possit, partìm vt ordinarius cum actum fuerit, intelli∣gat, & in eo quod piè Christianè{que} factum est, communem cum alijs laeticiam percipiat.