Page 83
¶Quid obstinatis debeat excommu∣nicatis fieri. Cap. 13.
QVum in excommunicationis acerbissima solitudine qua∣draginta dies reus iacuerit, & nullam 〈◊〉〈◊〉 ho∣nestam & piam rationem exquisiuerit, ordinarius qui prius excommunicationi praesuit, literas nostro munitas ec∣clesiasticarum causarum proprio signo nostrum ad forum aequitatis transmittas, quod vulgo cancellariam vocant, in quibus more regni nostri pertinacia reae personae 〈◊〉〈◊〉 Nos autem, quamprimum literas nostraes, vt in huius∣modi causis sieri solet, ad ministros legitimos, nimirum vicecomites & balliuos vt vocant perferri volumus, qui spatio quindecim dierum sireos non eruerint, cōprehende∣rint, & in carcerem cōdiderint, sed illis vel auare propter 〈◊〉〈◊〉 vel iniuste propter gratiam pepercerint, & ius lon∣gius indulserint quàm huius ratio decreti nostri fert, si fuerint apud legitimum iudicem in hac re cōuicti, triplum expensarum omnium in excommunicationis vniuerso negotie collocatarum exoluent, & in illum ecclesiae thesau∣rum quem vulgo cistam pauperum vocant illud deponent, quem ordinarius hoc beneficio dignissimum esse iudicaue∣rit. Quod si per alios quindecim dies 〈◊〉〈◊〉 ministro∣rum nostrorum culpa, cessatum fuerit, illud triplum quod foluere debent,conduplicabunt. Deinde si prebensos reos & in carcere inclusos, nulla interueniente nostrarum litera∣rum authoritate, vicomites aut custodes liberauerint, aut elabi permiserint ante{quam} episcopo excommunicati se submi∣serint, & superioribus impensis plectentur, & decem addēt alias libras arbitratu iudicis in cistam pauperum infun∣dendas. Si vero negent aut differant has ita pecunias 〈◊〉〈◊〉, quomodo nos hoc decreto nostro 〈◊〉〈◊〉, custodes pu∣blicae