Reformatio legum ecclesiasticarum ex authoritate primum Regis Henrici. 8. inchoata: deinde per Regem Edouardum 6. prouecta, adauctaq́[ue] in hunc modum, atq[ue] nunc ad pleniorem ipsarum reformationem in lucem ædita.

About this Item

Title
Reformatio legum ecclesiasticarum ex authoritate primum Regis Henrici. 8. inchoata: deinde per Regem Edouardum 6. prouecta, adauctaq́[ue] in hunc modum, atq[ue] nunc ad pleniorem ipsarum reformationem in lucem ædita.
Author
England and Wales. Commissioners on Revision of the Ecclesiastical Laws, 1550-1552.
Publication
Londini :: Ex officina Iohannis Daij,
anno salutis humanæ, 1571. Mense Aprili.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
Church of England -- Government -- Early works to 1800.
Ecclesiastical law -- Great Britain -- Early works to 1800.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A19576.0001.001
Cite this Item
"Reformatio legum ecclesiasticarum ex authoritate primum Regis Henrici. 8. inchoata: deinde per Regem Edouardum 6. prouecta, adauctaq́[ue] in hunc modum, atq[ue] nunc ad pleniorem ipsarum reformationem in lucem ædita." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A19576.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 15, 2024.

Pages

Page 67

¶Qui filij portione legitima carere possint. Cap. 11.

NVllus filius in testamento patris praetermitti debet, nisi quē prius vel ante cōclusum testamentū, vel in ipso testamēti condendi tempore disertis verbis pater exhaereda∣uerit. Abdicatio tamen ipsa non valebit nisi iustam aliquā habuerit causam appositam: quas, vt plane cognoscerentur, hic ordine subiecimus. Ita{que} primum & grauissimum est, si filius patri manum iniecerit, deinde si graui aliqua & insi∣gni iniuria volens & sciens violauerit, si criminis in foro coarguerit non Reipub. causa, sed vel malicia vel odio in∣testino, si cum incantatoribus illi vel maleficis vsus fuerit, si patris aut matris saluti tetenderit insidias, si cum nouer∣ca vel patris concubina incoestum commiserit, si calumnia famam patris oppugnauerit, aut eius facultates obtriuerit, si pro patre requirente vel fideiussor esse, vel vadimonium obire negauerit, si patri sit impedimento ne vel testamen∣tum instituat, vel quacun{que} ratione corrigat. Filia vero testamenti beneficio careat si meretricijs institutis vixe∣rit, vel corpus perrulgauerit, cum interim pater hone∣stam nuptiarum conditionem obtulerit. Nam pater si. 25. annum in filia neglexerit, & matrimonium non praepara∣uit, negligentia patris culpa filiam exoluet, aut 〈◊〉〈◊〉 quam ipse tam grandem suo vitio virginem apud se de∣tinuerit, eam nec familia nec testamento potest excludere. Plectetur etiam exheraeditationis poena filiorum ingrati∣tudo, qui patres vel furiosos, vel mente captos non (quan∣tum res illorum ferent) sustentauerint, vel si captiuos aliquam non reperirint liberandi viam, si prolabantur in haeresim & in ea permanserint: si lenonijs vel meretri∣cijs artibus vsi fuerint.

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.