Reformatio legum ecclesiasticarum ex authoritate primum Regis Henrici. 8. inchoata: deinde per Regem Edouardum 6. prouecta, adauctaq́[ue] in hunc modum, atq[ue] nunc ad pleniorem ipsarum reformationem in lucem ædita.

DE BENEFICIIS EC∣CLESIASTICIS SINE DIMINV∣TIONE CONFERENDIS.

¶Nullae debentesse mercaturae Ecclesia∣sticorum munerum. Cap. 1.

FRustra legum est omnis praestantia, nisi flagitiosa quorundam & immanis auari∣tia iuris salubritatem ad sua commoda detorquentium, certis poenarum vinculis cohibeatur. Etenim cùm hoc a maioribus nostris praeclarè cōstitutum fuerit, vt Ec∣clesiarum ministris vberes, & illorum conditioni conueni∣entes fructus suppeditarentur, ex illis locis ad quorum mo∣derationem appositi fuerint, recentioribus hisce temporibus multorum tanta cupiditas patronorum inuenitur, opes vn∣di{que}

colligendi, beneficijs vt ex suis cum illa collocant, ali∣quam vel ad se vel ad suos particulam seuocent.

¶Quotuplex, sit mercatura munerum Ecclesiasticorum. Cap. 2.

QVidem fructus beneficiorum ipsi colligunt vniuersos, & eorum omnia emolumenta, vel sibi vel suis ex pacto re∣seruantur, Ecclesiae ministris pensiones certas quasdā asper∣gentes, & illas multo minores quàm ratio beneficiorum po∣stulat: alij paulo mitius agentes, solam huiusmodi terram sibi pacto seponūt quae censeri potest & vulgo gleba dicitur: Nonnulli domos accipiunt & aedificia quae solebāt ministris concedi: Reliqui pene omnes a misellis ministris vel annuā pensionem comportant, vel quas ipsa ratione debent deci∣mas deducunt, vel aliquam certis beneficijs illorum plagam vel apertam vel occultā inijciunt, vs{que} adeo propemodum vt nulli sint qui beneficia integra & illibata cum vniuerso iure commodorum omnium gratis in ministros Ecclesia∣rum conferant.

¶Pacta in muneribus sacris interposita non valere. Cap. 3.

SVperiorum igitur difficultatum vt aliqua possit esse le∣uatio, volumus & iubemus vt siue beneficia, siue quae∣cun{que} sint aliae dignitates Ecclesiasticae, gratis condonentur, nec quic{quam} in illis sit vlla ratione praecisum: et quicquid illo modo pactum aut conuentum fuerit inter patronos ipsos, & illos quorum futura beneficia vel dignitates sunt, siue sit inter illos solos actum, siue per alios irrepserit, vtrin{que} suā ad id operam interponentes, omnia huiusmodi pacta & con∣nenta vel ab ipsis vel ab alijs illorum respectu quacun{que} ra∣tione vel iam instituta, vel quae posthac instituentur, prae∣sentis

authoritate legis tolli praecipimus & ad nihilum recidere.

¶Inquisitio pactorum qualis esse debeat. Cap. 4.

PLacet etiam quoties aliquis ordinario se repraesentat, vt priusquam ab illo fuerit ad vllam dignitatem Ecclesia∣sticam admissus, in illum ordinarius inquirat, & quantam potest odoretur & peruestiget, an vlla fuerint pacta vel conuenta huiusmodi qualia prius posita sunt, et in illo vo∣lumus ab ordinario requiri iuramentum eius qui admitti postulat, & non eius solum, sed quorumcun{que} aliorum quos aliquid in hoc negotio credit intelligere, ne solis iuramentis ordinarius sed alijs omnibus vijs rectis & legitimis verita∣tem hac in re persequatur.

¶Ordinarius ex probabilibus coniecturis purgationem iudicet. Cap. 5.

QVum ordinarius ad plenam & perfectam probationem ministrorum pactorum peruenire non potest, & tamen ex negotij progressu velipse per se probabiliter suspicatur illa subesse, vel id ex credibilibus aliorum sermonibus con∣iectat, personam se offerentem non admittat donec Cano∣num praescriptis se rite perpurgauerit.

¶Poena paciscentium qualis sit. Cap. 6.

ORdinarius si certò cognouerit vlla ratione quód quis∣quam vel benesicium vel quamcun{que} dignitatem Eccle∣siasticam iniquis pollicitationibus redemerit, Primum euo∣cabit ad se tam patronum aut patroni vicarium, {quam} ipsum qui vel beneficio vel dignitate sit donatus Ecclesiastica: Deinde cùm illorum mercaturam manifestis argumentis coarguerit & conuicerit, personam donatam beneficio vel

dignitate statim de loco eijciat ad quē deuijs & peruersis iti∣neribus obrepserat, quoniā quum symoniae labem in se cōce∣perit in sacris rebus preciū interponens, non solum praesente conditione per scelus occupata carere debet, sed etiam nul∣lius ex tēpore illo beneficij, vel dignitatis vel muneris Ec∣clesiastici particeps erit.