¶Diuinum ius in Matrimonio prohibendo quale sit. Cap. 3.
DEus id his gradibus certum ius posuit Leuit. xviij & xx. capite quo iure nos & omnem nostram posteritatem tenere necesse est. Nec enim haec illorum capitum precepta
To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.
DEus id his gradibus certum ius posuit Leuit. xviij & xx. capite quo iure nos & omnem nostram posteritatem tenere necesse est. Nec enim haec illorum capitum precepta
veteris Israelitarum Reipub propria fuerunt (vt quidam somniant) sed idem authoritatis pondus habent quodreli∣gio nostra decalogo tribuit, vt nulla possit humana potestas quic{quam} in illis vllo modo constituere. Ita{que} pontifex Roma∣nus illam impiè sibi facultatem arrogat: & conscientias suas grauiter consauciant quicun{que} vel a pontifice Ro∣mano, vel a quocun{que} alio tales in hac causa dispensatio∣nes (vt vocant) conquirunt. Hoc tamen in illis Leuiti∣ci capitibus diligentèr animaduertendum est, minimè ibi omnes non legitimas personas nominatim explicari. Nam spiritus sanctus illas ibi personas euidentèr, & expresse posuit ex quibus similia spatia reliquorum graduū & dif∣ferentiae inter se facilè possint coniectari & inueniri. Quem admodum exempli causa, cum filio non datur vxor mater, consequēs est: vt ne filia quidem patris coniunx dari potest. Et si patrui non licet vxorem in matrimonio habere, nec cū auunculi profectò coniuge nobis nuptiae concedi possunt.