Winchester.
For the other poynt in that the author approueth the iudgemēt of Petrus Lombardus in the matter, what should I more doe, but write in the wordes of Petrus Lombardus as he hath them which he these in the fourth booke the xii. chapter alleadged by the author
Post haec quaeritur, si quod gerit sacerdos, proprie dicatur sacrisiciū, vel immolatio, & si Christus quotidie, vel immoletur semel tantum immolatus sit? Ad hoc breuiter dici potest, illud quod of∣fertur & consecratur a sacerdote, vocari sacrificium & oblationem quia memoria est & repre∣sentatio veri sacrificy & sanctae immolationis factae in ara crucis & semel Christus mortuus in cruce est, ibi{que} immolatus est in semetipso, quotidie autē immolatur in sacramēto, quia in sacra∣mento recordatio fit illius, quod factum est semel vnde Augustin. Certum habemus, quia Chri∣stus resurgens ex mortus iam non moritur. &c. tamen ne obliniscamur, quod semel factum est, in memoria nostra omn 〈◊〉〈◊〉 fit, sclicet quādo pascha celebratur. Nunquid totiens Christus oc∣ciditur? sed tantū aniu•• 〈◊〉〈◊〉 ••ecordatio representat quod olim factū est, & sic nos facit moueri tāquā videamus Domin•• 〈◊〉〈◊〉 ••uce: Itē semel immolatus est Christus in semetipso,* 1.1 & tamē quo∣tidie immolatur in sacram••••••••. Quod sic intilligendū est: quia in manifestatione corporis & di∣stinctione membrorū, semel tanti in cruce pependit, offerēs se Deo patri hostiā redēptionis ef∣ficacem, eorū scilicet, quos praedestinauit. Item Ambrosius. In Christo semel oblata est hostia ad salutē potes, quid ergo nos? Nonne per singulos dies offerimus? Fae si quotidie offeramus, ad re∣cordationem eius mortis fit, & vna est hostia, non multae: quomodo vna & nō multae, quia semel immolatus est Christus. Hoc autē sacrificium exemplum est illius, idipsum, & semper idipsum offertur, proinde hoc idem est sacrificium, alioquin dicetur quoniam in multis locis offertur, multi sunt Christi, non sed vnus vbi{que}, est Christus, & hic plenus existens, & illic plenus, sicut quod vbi{que} offertur vnum est corpus, ita & vnum sacrificium. Christus hostiam obtulit, ipsam offerimus & nūc, sed quod nos agimus recordatio est sacrificij: Nec causa suae infirmitatis re∣peritur, quia per ficit hominem, sed nostrae, quia quotidie peccamus. Ex his colligitur esse sacrifi∣cium & dici quod agitur in altari, & Christum semel oblatū & quotidie offerri, sed aliter tunc, aliter munc••et etiam quae sit virtus huius sacramenti ostenditur: remissio scilicet peccatorum venalium, & perfectio virtutis.The English hereof is this. After this it is asked whether that the Priest doth, may be sayd properly a sacrifice or immolation: and whether Christ be dayly immolate or onely once? Whereunto it may be shortlye aunswered, that which is offered and consecrate of the priest, is called a sacrifice and oblation, be∣cause it is a memory and representation of the true sacrifice and holye immolation done in the aultar of the crosse. And Christ was once dead on the crosse, and there was