Tyros roring Megge Planted against the walles of melancholy. One booke cut into two decads.

Decad 1. (Book 1)

Epistola prima. Patri Salutem.

INtelligo ex tuis literis (mi genitor) esse quae ex me solo scitari vis. Nihil autem ardentiùs concupis∣cis, quàm vt Athaenarum nostrarum mores quasi viuido penicillo depingerem. Difficile quidem est, & arduum quod petis, cùm noudum sex septimanae abierint, ex quibus earum factus sum inquilinus (absit arrogantiae nota) in∣utilis. Et tamen in spem certissimam venio, me aliqua ex part•• tibi satisfacturum. Academiam nostram putaui stultus ego oppido vestro similem. Atqui non satis illam noui qualis fuit. Scin crucem in caemiterio? Illam pagum vestrum: templum, nostram Mu••arum sedem putato. Hactenus de externis: nunc de ijs quae ad ventris victum conducunt. Nec cygnus, quamuis albus sine nigredine: nec Collegium nostrum, quamuis clarum, sine nubecula. Nam, proh deorum fidem! quenquámne ho∣minem posse sine nutrimento vitam tolerare? Campana euocat ad prandium: quantum possum, festino: sto, sedeo: singulis mo∣mentis in praedam inhio. Oculos conijcio in famis alumnos, Sub∣sizatores, venientes, & abientes. Rogito, eho, tu: Amicis opi∣tulare: atque ille respondet, Alienis abstine. Colligo me quoad possum; spe sola viuo. Affertur tandem patina. Ecce autem

(tremisco referens) macilenti aguelli minutissimam morsiun∣culam. Sp••rans montes Hogmagoggicos, inuenio colles So••hist••co. Extemplo pallesco, dentibus frendo, caput scalpo, mussito. Obseruat sophista quidam, accurrit, & obturbat inep∣tus disputator: ait Ventrem esse capitis sepulchrum. Sci∣licet: n••nignorat versipelli•• mihi tantùm esse logicam natura∣lem. Triumphat, salem inspergit in nos recentes fungos: a∣rundineum argumentum iactitut. Tunc ego, homo minimè ma∣lus, hoc vnum dico, quòd nihil dico. Confero me ad musaeo∣lum, singultio, lamentor. Senat tertia: itur ad merend••m; per obstantem turbam erumpitur. Promus panem porrigit miseris modis truncum. Ego impendio ad iram procliuior, sta∣tim expono quàm largam possideo conuiciorum supellectilem. Mox, subeun••e animum miserecordia, hominem appello in haec ferè verba. Crudelis seruole, siccine innocentem vulne∣ras? vbi (inquam) excelsa, & humilis crusta? Frustra Quòd ego te per Deum oro (mi parens) vt mittas Per••am? Illam tuus musculus pulchrè inuadet. Furiosè mehercule in illam inuola∣bo, cibabo me opiparè, at{que} oppleb•• largiter. Polliceor, mea fide, me contubernales meos non accersiturum: (nihil enim opus est: vltrò accurrent, & respondebunt non vocati.) Quòd si Suil∣lae nimia caritas apud vos sit, te vnum hoc rogatum velim m••ximopere, vt magna vis Butyri ad me deferatur. Etenim, me iudice,

Omne tulit punctum qui miscuit oua butyro.

Sed, vt sensi, extra gyrum nostra diuertit oratio: lora igitur attraho. Quaeso à te, vt tum fratres, tum sorores meo nomine, ac verbis, salutes. Auiam verò praeter caeteras, q••am ego in foci fumoso angulo in scamno sedentem videre videor. Per∣gratū etiam feceris, si Monoculum meum Tabellarium huma∣nissimè tractaueris. Diu te tueatur is, qui est Totum quod vides, & quod non vides, totum.

Epistola secunda. Eidem.

EVge ô mi pater, vt tuas literas dissuaniabar cupidè. Ar∣genti aduentus multò omnium mihi est gratissimus. Ruere pecunia mea non potest, vt non ipse etiam labefactatus, conci∣dam. Mi pater: à me omnia summa in te officia profectura expecta, neque fallam opinionem tuam. Ingentes ago gratias pro Capone: tutori medius-fidius leuidense munusculum non videbitur. Facilè tamen probatu est, cacaphagum illam esse, & imperfectum animal. Mi pater: non dubium est quin ti∣bi ornamento sim futurus, & mihimet, & natis,

Et natis natorum, & qui nascentur ab illis.

Ego logicam scientiam suprà quàm dici potest celeriter ar∣ripui. Quae, Ca, vel Hyp, intellextin? Omnis West X, Omnis Y est W: Ergo omnis Y est X. Quid? an nondum etiam ne hoc quidem? Incumbo sanè toto pectore ad laudem, ac glori∣am, à summo manè, vsque ad multam noctem. Neque verò ••e fugere volo, me, cum Rhetorem ago, auditorum animos Syrenum suanitate demulcere. Non verborum audacia exul∣to: non proclamo diducto rictu, atque ore hiulco: ita loquor ip∣se, vt ambrosia alendus videar. Huc accedit quòd poësis mea tygrides facit consistere. Cuius rei exemplum habe tibi ver∣sus hos, quos nuper, diuino spiritu afflatus, in laudem compe∣sui Tittlemanni.

Artem si Logicam disce••, lege Tittlemannum▪ Ille sophistarum crimina pandere vult. Gnauus si vis tales libros voluere nunc, ••unc Tu pauper pueros ritè docere queas.

Exrostro aquilam. Cùm aetatis huius ornamentum Spen∣serus morte erit extinctus, Regina nostra vult mittere pro me, forsitan. Si istiusmodi epistolas consolatorias rariùs acceperis, puta id esse causae, quòd sim grauibus negocijs implicatus. De∣us tibi semper omnia optata adferat.

Epistola tertia. Matri Salutem.

SI tu (mea genitrix) vales, bene e••t: ego quidem aegroto. Ille ego, qui non i••a pridem flos ipse fui, en, nunc contractus, deflorui prorsus, atque emarcui. Grauiter hoc dixit qui mul∣ta leuiter, Forma bonum fragile est. Caput meum graue est: nasus tineosus: labra prominentia: manus scabrosae: to∣tum corpus languidum, effotum, &, quasi laterna Pu∣nica, pellucidum. Heu, quid agam, (mea causa procrea••s & conseruans?) Vtrùm chyragra, vel podagra, vel spasmo, vel apoplexia laborem, non est facilè statuere. Vrinam nuper reseruabam: ad Galenum nostrum veniebam, consilium expe∣tens. Ille tristis, & difficilis, rogitat, Cur? quare? vnde? quor∣sum? num? nunquid? Vbi illum audio tonantem voce terri∣bili, censen' vllum verbum me posse proloqui? Ille instat, e∣go mutio. E vestigio me extrudit, clamitat, Amolire hinc te ••∣cyus, aselle, trunce, dedecus tui collegij. Quid iam primum (mea parens) exequar? Atat: non curo ego medicum, quando ille non me: sperno pharmaca, calco catapotia. Sola tu∣os, quae fi••io hac in re adiutrix esse queas. Est locus in terri•• quae Lancastria appellatur: hem! illîc est morbi caput, ac z••rigo. Nosti Annam, bellatulam illam? Deos quaeso vt sit superstes. Aut ego falsus sum, aut formae laude Venerem superat ip∣sam. Nullus sum, nullus sum, nifacias, & efficias quî detur mihi. Virginitatem dilando: caeterùm, De du••bus bonis, maius est eligendum. Vxor iuuentutem alit, senectutem non dimi∣nuit, pernoctat nobiscum, ac peregrinatur. Fac me, oro, sci∣entem continuò, quid hac in re faciendum censes. Atque au∣din'? Verbum vnum caue patri de amore, ne ad morbum hoc etiam.

Sit tibi cura mei: sit tibi cura tui.

Epistola quarta. Fratri Salutem.

PRaeposterum habeo tabellarium: cùm à me discedit solidum flagitat: cùm redit autem, ne denarium quidem affert: sed non vrgeo. Nomen ego commutaui meum, & Sophista sio ex Recentiore. Pluuia non cadit è coel•• (sicut vicarius vester af∣firmabat) guttatim distillat è media aeris regione. Vin descri∣bam animam? Anima est idipsum quod amasia mea: nimi∣rum, Tota in toto me, & tota in qualibet parte mei Etquid me ama•• de subtilitate ••stac? O frater▪ frater, vin' explicem com••e∣diam? Comoedia est multitudi igneorum meteororum, in infi∣ma aëris regione apparere solitorum. Alias. Comoedia est ca∣ter••a iuuenum magnanimorum, fust••m dextra, facem altera manu tenentiam, quorum vestes colore sunt Thaumantis filiae, quae

Mille tra••it ••arios, aduerso sole, ••olores.

Ne multa, Comoedia est semita quaedam compendiaria ad Pronunciationem partem Rhetoricae artis laudatissimam. Ba∣bae! quis credere p••sset? Sardanapalus, & H••••logabalus fue∣runt homines: (quorum ill•• libidinosus, hic gulosus: ille labo∣rauit ad conseruandam Speciem, hic ad conseruandum Indi∣uiduum: vtrique fuit magna Vis expulsiua) O te foelicem ter, & ampliùs, qui germanum habeas subtilem sic, vt vel Dunsum ipsum possit laqueo sophistico irretitum tenere. Non vacat pluribus tecum agere, cui precor omnem foelicitatem.

Epistola quinta. Eidem Salutem.

OZonam torridam! ô ambos tropicos ô praeclarum Ptolo∣maeum. Ego lector Mathematicus, (nam non desunt mihi sedula turba recentes) orbes coelestes adeò lucidè de lineabo, vt,

si non perceperis quid velim, abs{que} omni sensu insanies. Procur∣re ad horreum: vbi limen praeterieris, ito ad laeuam: albos at∣••olle oculos: aspicies Araneam vel in centro sedentem, vel or∣biculari operi manibus, pedibus{que} incumbentem. En figuram.

[illustration]

SATVRNEIVPITERMARSSOLVENVSMERCVRIVSLVNA

Potin' tu fidem adhibere? Quaeuis harum stellarum vaga∣bundarum terrae vincit magnitudinem. Sed, vt omnia medio il∣lo Planeta clariora fiant, animaduersione dignum erit, Omnem Circulum esse infinitum. Ergo si tibi in mentem venerit annulū amicae tuae donare, inscriptionem hanc (me authore) addas, Amor meus circularis. Sum quidem Iuuenis labore indefesso. Nam, quem dies videt veniens stertentem, hunc dies videt fu∣giens legentem. Adoritur nuper me quidam odiosè argutus Sophista, in hunc modum: Pallescis, Tyro, Ergo vel amas, vel studes. Subridens dixi, Amo studium. Bene vale.

Epstola sexta. Amicae salutem.

Anna ••oror, soror Anna, quid est quod spernis amantē?

Deamaui te (ita me tu) iamdiu perditè.

Et, si quid facio nunc quoque quaeris, amo.

Tu mea rosa, tu rosmaris: tu mea Venus limpidissima. Par∣turijt m••ter tua, et nata est corusca flamma, qua ego infoelix Ilium incendor. Sic ego vertor in cineres, te homine interea so∣spite. O crudelis Anna, nihil Tyronem tuum curas? Per∣gin' mulier esse? Nil miserere moribundi? Per nitidos illos o∣cellos tuos, per labella purpurea, per marmoream capitis co∣lumnam, per teretes deni{que} digitos obtestor, duram tuam men∣tem exuas: neu committas vt suspiria mea sensus tuos praeter∣volent. O Cytharea, tu{que}, puer{que} tuus spectatissimū iuuenem spoliastis, vulnerastis, trucidastis. Eheu, vbi sum? vbi? vbi? nescio. Amor ingenium mihi omne ex animo expectorat. Ah Anna mollis, & tamen rigida: calida, & tamen frigida: tu homo Adamantina me hominem Ferreum ad te attraxisti. Ne nega: conuincam enim si inficiabere. Abi in rem malam, Naso, cum istoc tuo versiculo,

Vix erit è multis quae neget vna t••bi.

Quam diù ego speraui miser? & iam nil habeo nisi spem me∣ram. Aedepol nae, nos Narcissi egregijs faciebus, aequè su∣mus omnes inuisi puellis propter pauculos fuscos, & deformes. Fallor? an animula mea me Microcosmum vocat? Incertus animum huc illuc voluo. Annuis? Semideus sum: si non, E∣pitaphium hoc sepulchro meo incidi volo.

Quis iacet hîc? Tyro. Cur ille? Necatus ab Anna, Anna, cuius amor f••cilè reuocaret ab Orco. Vtcun{que} mecum erit, bene sit (mi ignis) tibi.

Epistola septima. Anna Tyroni.

A Deon' ex mei amore demens es factus, Tyro? Siccine effli∣ctim togatam togate deperis? Putâram Palladem esse in∣nubam, & Pierides virgines. Scitè fortunatus ille, Vxor••m nunquam habui. Vir meus es? nascentur filij: tu{que} in quae∣rundo vitam conteres. Interim (bone vir) studebis probè. Eia age (floscule mi) amor tuus mihi est cordi: cordi? Audi nun•• iam: tecum praesens absens sum. Miperfector, vale.

Epistola octaua. Tyro Annae.

INfronte epistolij tui December es: in calce Aprilis. Leo, vt Martius, ingrederis: placida ouis egrederis. Meritè igitur amor meus alitur, crescit, ac corroboratur. Libuit sic praefari: iam argumenta tua discutio.

Minerua & Musae vtrum Cupido albus, an ater sic nesciunt,

Ergo

Occidunt se togati qui animos ad amorem appel∣lunt.

Muliebris hercle ratiuncula, cuius ego cerebrum vnae, ••adem{que} leuicul•• distinctione dispergam. Quilibet homo infor∣matur ab Anima rationali, quae quidem vim Sensitiuam in se includit. Respectu illius diuinae facultatis, togati semper sunt in∣ter libros: respectu verò huius, ingenuè fateor coniunctionem illos appetere. Nec iniuria. Nam, ne minutissimum animalcu∣lum

sine tactu consistere potest. Pergis. Scitè fortunatus ille, Vxorem nunquam habui. O callidam mortalem! ô ingenium metuendum! sed respondeo. Habuit vxorem, & non habuit▪ Anno enim quinto, & sexagesimo, anum decrepitā duxit. Vi∣den' quàm infirmis fundamentis inniteris? Quamoborem pror∣sus ab hac haeresi opinionem tuam esse amotam vole. Sunt quae in aurem tuam, die Veneris insusurrabo. Pullastra mea, Vale.

Epistola nona. Ruffioni Salutem.

HEus tu, qui Vulcanum naso inclusum geris: quanti tibi To∣bacco stetit? Equidem pro necessitudine, quam tecum ha∣bui à puero, non possum quin cupiam in viam vt redeas. Quid? An foelicitatem ponis in Euaporatione? Quasi verò nunquam viderim sonipedem fumum è naribus efflantem. Ignes ex o∣re (tanquam Aetna) ••iacularis: concedo. Generosus igi∣tur: nego, & pernego. Pressiùs agam. Dicito, sodes, quid sibi vult prolixa illa caesaries? Iuro tibi nos abundare tonsori∣bus. Quilibet est in habitu. Elige qui te leuet ill•• onere (si onus id est appellandum, quod cum voluptate feras.) An clam te est Crinitas stellas ferè aliquid mali praedicere? Nisi verè tuus essem, te tam audactèr non monuissem. Da operam vt ipse valeas animo, si me vis valere.

Epistola decima. Philomacho sanam mentem.

PRoh Manors armi••er! proh Bellona bellicosa. Mené ti∣mid••m, & fugacem vocari? Sino, at{que} fero, at{que} patior. Siquidem, quae regio in terris tuae non plena fortitudinis? An quisquam Antipodum ignorat quantùm tu Marte feroci, at{que} acie vales? Nae tu is es in quem verè accidit Terentianum illud, Denique, metuebant omnes iam me. Stomocharis, pro∣uocas, clamitas, Ad arma, ad arma. Apage sis (cubitalis Pig∣mae) sic Canibus catulos similes. Deterge gladium, qui totus rubet ferrugine: tunc I prae, sequar. Sequar per {quod} liben∣ter, efficiam{que} vt Corpus tuum organicum non habeat vitam in potentia: saltem vt liguli soluantur, sanguísque erumpat •• natibus.

Valeto, 〈◊〉〈◊〉 ab unde, valeto.