Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo.

Scena I.

PHORMIO.

S••natij & s••p••enarij Iambici.

NAE ego hominū qui viv••••t sum infelicissimus, Cui praeteralia, ea{que} innumera incomm••da, tam procax, Difficilis, tamque imperiosa vxor contigit. Cum furia quapiam infernali vitam agere mihi Videor, adeo suis dies noctesque me exagitat, Cruciat{que} praestigijs. Quanquam operi••edulò intētus Vsque officio meo per••ungor gnauiter.* 1.1 Nunquam tamen suis me rixis, atque iurgijs Obtundere, & enecare cessat bellua, Mir••est profectò etiānūc animi compotem esse me, Neque iampridem redactum esse ad dementiam, Quicum tali Tisiphone annos ium vixi plurimos. O me temerarium atque hominem multò omnium Stultissimum! quitam duro, & inamabili Capistro collum irretiendum praebui▪ vnde qu•• Pacto me expediam, aut quibus rationibus Exoluam▪ planè nescio miser: tam arcto,* 1.2 * 1.3 Tam{que} insolubili nodo illigatum me essesentio, vt Male illos perdat lup••••r, nobis ingum Istud qui imposuerunt grauissimum: quitam* 1.4 Molestas, adiosasque maritis iniecêre c••mpedes.* 1.5 Sed quid agas? quod factum est, infectum reddi non potest. Cuicum cacedaemone, vt aiunt, nauem i••gred••

Contigit, eiinter nauigandum mores illius, Omnesque sunt ferendae iniuriae, non diutius Tamen, quam cum in portum sit peruentum▪ tum ••o Relict•• liberum est abire quolibet. Sed quam proculego adbuc ab illo portu absūmiser? Neque de vlla resum solicitus magis, quam ne* 1.6 Ad eum nunquam accessu•• concedatur mihi: Nisi quis Deus Apomechanes, vti a••ci solet, Apparens, de medio hanc tollat veneficam. Tum ego me quouis homine feliciorem deputem▪ At Nequaquam pol hoc sperandum est mihi, cùm vltra Hem, Nestor••os ann••s illa sit victura sacrilega.* 1.7 Sed iam s••tis superque querelarum esse existim••▪ Virum, non f••minam te esse recordere Phormio. Quin potius ita te▪ compara, vt quic quid animo Aegrè est, procul abs te remouendum atque pellen∣dum putes. Agedum▪ sic pol posthac f••cere certum est mihi. Nunc ita{que} quemadmodum statueram, his Bacch••∣nalibus Pagos vicinos, atque etiam longius ab vrbe dissitos, Perambulare pergo, probè, vti conspicamini, Oneratus. Quoniam hoc tempore, rusticis passim* 1.8 Conuiuijs, atque genio indulgentibus▪* 1.9 Confido commeatum ventri haud defuturum Famelico: idque sine labore, atque opere tamen, Quo pol domi misere crucior, ac torqueor Infelix▪ Sed quemnam huc procul accedētē cōspicor? Estne hic Dorio▪ familiaris meus, ac fidissimus Compotor? is est ipsus, commode hercule.

Hic illum praestolabor, dum propius accesserit.

Notes

• * 1.1

  Scaz.
• * 1.2

  Troch.
• * 1.3

  Scaz.
• * 1.4

  Scaz.
• * 1.5

  Octo.
• * 1.6

  Scaz.
• * 1.7

  Scaz.
• * 1.8

  Scaz.
• * 1.9

  Catal.