Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo.

Actus V.

Scena II.

IVDITHA, ABRA, THRASO.

Eiusdem generis.

ENimvero gaudeo, Deoque gratias ago, Cumid quod meditor, etiam nunc mihi cedat feliciter. Hem sequere me Abra. A. Uix ausim hera, cum militibus Completa sint hîc omnia. Iud. Esto animo bono, Nihil nobis periculi est:* 1.1 Nam etsi deprehendamur, mandato tamen

Ducis Holofernis saluae, at{que} incolumes erimus: id enim Per tota edixit castra, ne nobis, etiâm* 1.2 De nocte egredientibus, obsic, aut noceat quisquam. Sed obviam video nobis venientem nescio Quem: praesenti, fortique animo fac vt sies. Thr. Spero ego nostros hos excubandi vigilandique* 1.3 Labores admodum breues futuros, cùm isti apellarū* 1.4 Gregi ad restim res iam devenerit planissimè. Sed nescio quem pedū strepitū mihi audire videor. Multerē illam Hebraeam esse credo, cui noctu etiā quolibet Ecastris egredivt liceret, imperator* 1.5 Nostri voluit exercitus. Ipsa herculè est cū ancilla, adoriar, A•• cōpellabo comiter. Nam polmulier mihi Uisa est elegans, probisque ornata moribus. Matrona salue, quò tibi iter est? Iud. Oratūexeo In proximā hanc vallē: quod ab Holoferne principe Vestro permissū est mihi. Thr, Perge vt coepisti, in his* 1.6 Nostris castris nullus erit, qui aut dicto, aut facto nocebit Tibi. Iud. Pro isthoc beneficio vobis gratiā habeo, & Habitura sum, quo ad vixero. Abra sequere. Thr. O mulierem Festiuam, at que pulchram! In vita pol venustiorem* 1.7 Vidi nullam. Itaque minime her••ule mirum, si eam Magnifaciat princeps, nihil{que} illi negādū existimet: Iu. Subsistendi nobis hîc iam dabitur locus. Secede hinc istorsum paulisper, donec te vocem. Magnas tibi mi Deus ago gratias, q••••d haec,

Quae numine tuo afflata, facere coepi, mihi satis Secundasti hactenus. Oro te porro Pater Clementissime, vt quemadmodum aliàs frequenter Maiores nostros, omni humana destitutos* 1.8* 1.9 Ope, praeter ipsorum spem, atque expectationem, Gravissimis exemisti periculis, Hostesque eorum, quamvis opibus, atque copijs Potentes, invicta tua virtute delevisti, Et extirpasti funditus: ita nunc quoque, Nostri misertus, hunc superbum, atque impium, Per me de medio sinas tollit rannum. Vt reipsa, atque adeo grauissimo suo edocti malo* 1.10* 1.11 Agnoscant homines illi barbari, haud vnquam Frustrari, qui in te omnem suam spem collocant: Eos{que} inani opera, atque labore defatigari, Qui aduersum te, tuoque cultui addictos,* 1.12 Bellum suscipiunt. Peccata quidem nostra maxima Esse fatcor, sed tua mi Deus longe maior Est benignitas: qui si nobis nunc opitulari* 1.13 Digneris, profectò fiet, vt omnet tui Nummis cultores diuinam tuam Inse collaudent, atq••e praedicent beneficentiam: Vt{que} alij horum ••lade, interituque territi▪ Neque vim, ••e{que} vllam infuriam i••ferre audea••t* 1.14 Nobis▪ Quod vt nunc per me, ••ratia tua Adiut••m eueniat, obsecro, atque obtestorte Deus. Sic tua maxime cunctis innot••••cet elementia, Si se facilem, piamque in ••os nocentes exerat. Ehodum Abra, tempus est, vt vnde venimus, Eo redeamus. Ab. Vbivoles: praecede, consequor.

Notes

• * 1.1

  Dimet.
• * 1.2

  Troch. 2.
• * 1.3

  Catal.
• * 1.4

  Scaz.
• * 1.5

  Catal.
• * 1.6

  Catal.
• * 1.7

  Troch.
• * 1.8

  Troch.
• * 1.9

  Catal. 2
• * 1.10

  Troch.
• * 1.11

  Scaz.
• * 1.12

  Scaz. 2.
• * 1.13

  Troc.
• * 1.14

  Troch.