Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo.

Actus V.

Scena I.

RAGVEL.

Senarij, septenarij, & octonarij Iambicj.

QVidnam in rebus mortalium tam succedit feliciter, Quod non suam habeat admistam aegritudinem? Ita profectò natura comparatum est, vt dolor Voluptatem perpetuô consequatur. Plus mihi Praeter spem, omnem{que} praeter opinonem obiectum est gaudij, Quàm vnquam fuissem ausus sperare. At nunc vi∣de obsecro Quantum mea haec felicitas mihi solicitudinis adferat. Cùm filiam meam nepoti nuptum do, iubeo, fidem Mihi d••t, se intra dies quatuordecim domum ad Parentes non reversurum: sperans diutino Cōvictu ac familiaritate illum ita devinctum fore, Vt aut nunquam de patria repetenda cogitaret, aut

Saltem se propediem reversurum promitteret. Nunc neutrum impetro miser. Veni•• hodie ad me: Mi pater, Inquit, decimus quartus iam agitur dies, qui me â fide tibi Data liberat: animus est iampridem domi Apud parentes, quos mea non mediocriter, Sat scio, solicitat cunctatio. Quare precor Vt mihi iam illùc pace tua vnà cum coniuge Reverti liceat. Nam nisi ad diem dictum Praestô adfuerimus, aut nos in itinere dolis* 1.1 Grassatorum circumventos, trucidatos{que}, vel In morbum illapsos, aut aliud adversi quippiam Incurrisse suspicabuntur. Ad haec quid me censen▪ vll••m Potuisse verbum proloqui? penitus obmutui* 1.2 Primùm: dein mihi redditus: Nihil, inquam, nate mi Aeque malim, quàm te hîc apud me quoad vix••ro cum filia Aetatem agere: sed iamdudum te hîc invitum hae∣rere video: Quare tuis si pergā affectibus adversari, nihil agā. Hoc tantùm vnum abs te vt obtineam permitte; Vt post annum tuos apud parentes exactum, huc ite∣rum Commigretis: sat habeo, si stud impetro Cū gratia. Nihil respondes? agè, non omitt••m neque Desistam, priusquā hoc te exoraverim. Hic cū illius Orata re••iniscor, nequeo quin lachrymem miser. Mi pater, inquit singultiens, qua fronte ego paren∣tes

meo••, Quorum senectuti vnicū sum praesidiū, audeam Descrere? tum pol vel quovis carnisice me Immaniorem deputem. Qu•• illis vita sine me Non est ••utura amar••ssima? Equidem mori Mal••m▪ quā eos per me ad tantā calamitatē adigi. Quid multis? his l••••hrymis ad misericordiam Reductus, facio illi agrè demigr••ndi copiam: Omnemque rem familiarem, capras, boves, Asinos, oves, servos, ancillas, reliquam{que} supellectilē, Substantiámque tam auream, quàm argenteam, Ex aequo cum ipso divido, lacrimans••dentidem▪ Tandem cùm perpeti non possem amplius, huc effu∣gi for as. Nunc ille abitum parat. At at, quīd hoc? perij mis••r:* 1.3 Omnes ex nostris aedibus simul ex••unt. Totus tremo, horre••que, postquam horum mihi in Mentem venit disc••ssus: ô dolor gravis!

Notes

• * 1.1

  Scaz.
• * 1.2

  Troch.
• * 1.3

  Troch.