Terentius Christianus, sive Comœdiæ duæ, Terentiano stylo conscriptæ ad vsum scholarum seorsim excusæ. Tobaeus. Iuditha. His accessit pseudostratiotes, fabula iocosa ac ludicra. Authore Cornelio Schonaeo.

Scena VII.

TOBIAS, RAPHAEL, RAGVEL.

Trochaici catalectici, septenarij & octonarij.

NVnc est tempus Azaria, vt de matrimonio Sermonē inijcias dū occasio fert, ac soli sumus. Raph. Tace, id ipsum in pectore agebam dudū, Rag. Nihil ••am diu mihi Quod magis vellem evenire, evenit, ô Deus Serua obsecro nobis haec bona. Hem, intrò, si placet, Comessatū cōcedamus. Rap. Paulisper mane, vt tibi Commemorem, qua gratia huc ad te divortimus: Nam haudquaquam de nihilo est, quod tam longū iter suscepimus. Rag. At qui id à convivio narrabitis opportuniùs. Nunc tantùm vos praebete hilares, antequam hoc gaudium Aegritudo aliqua cōtaminet. Raph. Voluptatē, mihi C••ede geminabit, si facilem & exorabilem Tepraebueris. R. Absit nostrū ut remorer cōmodum. Agedū, ausculto. R. Hic orat vt nuptū sibi tuā loces Filiam. Quid extimuisti, aut quid taces Misenex? quod metuis, facilè propulsabitur: Nam quid te solicitet scio. Age desine,* 1.1 Tergiversarier: huic debetur iuxt à Mosaicae Legis dictum, vtpote genere proximo, & pijs Prognato parentibus: quapropter desponde, vt simul* 1.2 Laeti omnes agitemus convivium. Rag. Non dubito quin Deus, Cuius inscrutabili consilio omnia geruntur, huc Uos, lachrymis tandem nostris commotus, miserit.

Quapropter ne videar Theomachein, lubent tibi Tobia hanc in coniugē tradidero: nam gener placet Vt qui maximè: sed est quod me deterreat. Tob. Quid precor? Rag. Non opus est prolato. Rap. Rē omnē novimus: Nihil erit periculi. Rag. Vt nunquam desunt invidi, Quitalia libenter nunciant. Verùm id licet Vos audivisse ex alijs credam, tamen, Ne te Tobia circumvenisse videar, Idem ipse proferam denuo. Eam ego non ita* 1.3 Pridem diversis temporibus septem viris In vxorem locavi: qui prima statim Nocte omnes, antequam ea essent potiti, à daemone Nescio quo sunt interfecti: quamobrem, si tua* 1.4 Tibi curae est salus, mittes hanc rem, & affinitatē Tibi aliā potiorem, ae cōmodiorē quaerito: nam saepit Is, mea sententia, feliciter, periculo Qui sapit alieno. Tob. Ah, nihil omnino me cacodae∣monis Terret ass••ltus: De•• hanc meā cōmitto vitam, apud Hunc tutū patet innocentiae asylū. Quapropter sine Te exorem, alioqui nunquam hodiè tam blandè di∣ces mihi, Vt cibū tecū capiā Rag. Ah, ne me obsecra: quasi Hoc te orando à me impetrare oporteat. Scio tibi Vni deberi, & nulli locaverim lubentius: Sed ver••or vt in rem tuam sit. Rap. Erit, tantū Deo Fac cōfidas, despōde. Ra. Age nil detrecto, d••s••ōdeo. Raph. Bene facis. Tobi, Habeo gratiā. Acc••rsiiube. Raph. Intus id cōmod••us transigetur. Rag. Vt lubet, Quis me fortunatior, si hoc coniugium feliciter

Cesserit? Raph. Quàm mox intramus? Rag. Hem, praecedo, vos Me consequimini. Tob. Deus vortat bene.

Notes

• * 1.1

  Senar.
• * 1.2

  Iamb.
• * 1.3

  Iamb. 2
• * 1.4

  Acatal.