Ignoramus Comœdia coram Regia Maiestate Iacobi Regis Angliæ. &c.

About this Item

Title
Ignoramus Comœdia coram Regia Maiestate Iacobi Regis Angliæ. &c.
Author
Ruggle, George, 1575-1622.
Publication
Londini :: [Printed by Thomas Purfoot], impensis I. S[pencer],
1630.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A11179.0001.001
Cite this Item
"Ignoramus Comœdia coram Regia Maiestate Iacobi Regis Angliæ. &c." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A11179.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 7, 2025.

Pages

Page 1

Prologus Prior.

Cursor, Musarum Caballus, viz. DAVVS DROMO. Equiso.

CVR.

Num quis Musarum Caballum vidit hic? fontem Caballinum vt praeterij modo orarunt Musae illum vt perquiterem. Hac ego quaefitum missus, illac illius qui eum curat Equiso.

EQV:

Ec quid de Caballo inaudiuisli'n Puer?

CVR:

Nihil prorsus Equiso.

EQV:

Optimum est igitur tu vt praeconium facias.

EQV:

Bene mones, oiez,—oiez; Musarum Caballus aberrauit modo, nomine Dauus Dromo, qui semi—homo et totus Caballus est, biceps bestia, ve∣grandi capite, et recluastro, per longis auribus, rubicundo rostro quasi, ore patulo, labris pro∣manentibus, iuva curta et subrussa, oxcoriao Dorso, pedibus anterioribus vlcerosus, colore va∣rio, cum-rotunda macula in clune nigricante, fi∣qui cum rddere aut commonstrare voluerit, gra∣tis inierit illius, et quotquot voluerit equas.

CVR:

Agite bo〈…〉〈…〉 est admissarius—(Caballus in∣〈…〉〈…〉)—

EQV:

Ecceiam adest: Malum: Heus

Page 2

〈◊〉〈◊〉, ••••bo comprehendamus cum.

CVR:

Oh 〈◊〉〈◊〉 calcitro.

EQV:

Compellamus illum intrin∣sectus in istum angulum, Blande puer popys∣ma palpemus eum, Ho ho ho ho ho ho Messe ho Due ho Messe ho Dromo ho Messe Daue.

EQV:

Ab nequissima bestia vin aufugere? non tu Dauus Dromo iam sed Dromedarius.

CVR:

Ergo ve∣l•••• hunc Dauum Dromonem in pistrinum dari.

EQV:

Etiam morsicas?

CVR:

Etiam calcitras?

EQV:

Quaeris iam lumbi ifragium? tranquil∣lum reddidero te, aut ha, ha, he: Vt illum ad Musa∣rum fontem aquatum duxi modo, desubito cursum proripiens, sese agere dixit velle Prologum hic, nempe Magnatum frequentiam impudens amabat homo, quam etiam nunc affectat impudentior be∣stia.

CVR:

Monstrum narras.

EQV:

Homo fuit sed cum homo non magis saperet, quam Cahal∣lus, iratae Musae, quas vexabat indies mutarunt cum in Caballinum hominem.

CABAL. Ma∣lum:

vis me ornate ac si essem Asinus: Agam tamen Prologum.

CVR:

Prologumtu—atque La∣tinum etiam?—

CABAL.

Quid ni ego qui omnes linguas calleam 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, Latinam, Fran∣coise, Cassallino, Italbone, euch, Polaskei.

EQV:

Hinnit tantum bene, nihil loquitur.

CAB.

Ipse porro a Principum Legatis literas accepi sae∣pius, quibuscum et vna vixi familiariter: Nam Caballus licet, Caballus sum Politicus.

EQV:

Caballusetiam Ecclesiasticus olim, Decanus sc▪ de Dunstable.

CAB.

Idque gratisetiam sine Symo∣ni, Doctus nim sum, nam Diem integrum in

Page 3

Bibliotheca olim itiunus reclusus fui: Quin equus ego cum Doctore Equite linguis varijs pro gradu cum plausu disputaui; qua propter iam nunc spe∣ro Graduaum fore,

CVR:

Imo transcendes ab Equo ad Asinum.

CAB:

Nescis Caligulam con∣sulatum destinasse, incitato equo, purpurea∣que dedisse tegumenta ei?

EQV:

At incitatus nobilis et velox equus, tu segnipes Caballus. CAB Egon? qui tot Regiones plerasque etiam sine vi∣atico peretraui saepius. Quin cursu prouoco omnes Nobilium hic praesentium equos caeleri∣pedes, siue Puppy, sine Franklin, siue Peppercorre, fiue Crop care, siue Snow-ball, siue▪ Soncie Iacke, Frecke, Spanyard, Peg with a Lanterne, Strawbe∣beries and Creame, tanti, quanti vel in stadio Roystoniensi, Brackliensi, Gatterliensi, Coddi glem, et nisi untinnabulum vincam ego, caudam curtate mihi, neque etiam quemuis equum vel fatidicum vel magicum recuso: si prestigias, si predictiones, si diuinationes vultis. Caballus enim ipse sum Ca∣balisticus.

CVR:

Indica ergo formosam hic quis amat foeminam.

CAB:

Faciam vel teclis ocu∣lis.

CVR:

Age narra, quis?

CAB:

Plaeraque pars spectantium praesertim non ridentium.

EQV:

Quin ipse etiam olim amasti perdite.

CAB:

Imo potius perdite amatus fui, nam plurimae mulieres pulchrae optarunt mihi familiares fore.

EQV:

Vera dicit namque olim illius Domina, amoris er∣go, sellam familiarem suo sibi superfudit capiti, fed dic amplius, age, ista num in Comoedia risus inerit?

CAE:

Risus erit certe, si risus erit.

EQV:

At

Page 4

quis sermo fuerit de fabulâ?

CAB:

Fabulas me∣liores spectari nummulo Londini indies, Comoe∣diae Legibus hic corrumpi Comicos.

EQV:

Quod∣nam de Actoribus iudicium?

CAB:

Miseros Histriones esse Academicos.

EQV:

Quisnam Actorum fautores plurimos habuerit?

CAB:

Quis nisi Dauus Dromo toto notus in orbe nobilis Quadrupedans.

EQV:

Qu hoc?

CAB:

Sat habet fautorum semper Caballus bonus.

EQV:

Se iam facetum putat, Actor ac fi esset Sextius Ca∣ballus.

CVR:

Ludit qui stolida procachate, non est Sextius, ille sed Caballus.

EQV:

Num quis quam emet ridiculum hunc Caballum?

CVR:

Si∣ne vt inspectem, phy vetulus est, ac caudam pul∣chellam habetet per quam robustum ory pegium.

CAB:

Cauda est pulchra satis, hac Muscas a Mu∣sis abigo.

EQV:

Quin 〈◊〉〈◊〉 ipse iam musca es; quippe qui Mensas alienas nec inuocatus aduo∣las.

CVR:

Odiosus est, et nihili, illum hinc ab∣ducito.

CAB:

At primum agam Prologum.

EQV:

Eamus, nihil opus, nam qui primi in Scae∣nam prodeunt aperient Argumentum.

CAB:

At illi narrabunt serio.

EQV:

Sed post scaenam primam, quae fabuloe summa est, vix quidquam a∣getur serium.

CAB:

Et dixerint quod Scena est Burdeaux, vbi et ipse etiam olim fui; Quodque ni Surdam agas Nanam.

CVR:

Eo sum beatior nam nihil audiero si nos exploserit quis.

CAB:

Quodque nomen est IGNORAMVS.

CVR:

Nempe IGNORAMVS, quaenam aut qualis fuerit haec Comoedia, ipse dum pronunciauerit in cuius

Page 5

vn〈…〉〈…〉 manu est dubia fortuna Scaenica.

CAB:

Qui igitur ipse Prologus fiam: Ignoramus enim Causidicus et ego affines sumus.

EQV:

Scite: Amboenim barbare loquimini

CVR:

Caballus hic barbarior videtur, de hinc itaque Musarū mi∣nime, sed barbari Caballus eris Ignorami.

CAB:

At mus, vel ingratijsagam Prologum tamen.

EQY:

Os impudens! ad huc tu Prologus? Prologus tu?—tu? Prologus? Ego te,—

CAB:

Noui ego vires, et Veneres meas agam.

CVR:

Sine etni bene agat, illum tu hinc agito.

EQV:

Incipe.

CAB:

Quandoquidem—Quan∣doquidem—

EQV:

Quandoquidem? quam Comice dictum? siccine in limine respiras? Quan∣doquidem?

CAB:

Quandoquidem Comoedia est speculum humanae vitae, et in veterum comoedijs non parum ingenij, iudices, quod in me scio non sit exiguum: Nempe—vizt—verbi gratia—Pindarus.

EQV:

Siccine Pinda∣rizas? Os Caballi tace, quidest quod nunc cogi∣tas?

CAB:

Mihi cogitanti mihi saepe numero Prologum.

EQV:

At faxo Epilogum facias.

CVR:

Abripito illum hinc indomitus est, et pertinax.

CAB:

O tempora O mores quo me vertam in hac deflorescente aetate Prologorum.

EQV:

Adhuc obstrepis? non hinc abieris? Eh allons.

CAB:

Quin fonte labra prolui Caballino, Cantarno Doctus Pegaseium Melos magister artis, ingenijque lar∣pitor ipse Dauus Dromo.

CVR:

Dauus pertur∣bat omnia.

EQV:

At faciam sileas et obtempe∣res; tene hunc puer, dum—They put Banacles

Page 6

on his nose—naribus indatur illi—Hem—ie datur iam quietus es, iam age Prolo∣gum.

CAB:

Prologus ero tamen.

EQV:

O silum et nasutum Prologum?

CAB:

Bene est in Musis haec narrabo.

EQV:

At musaeiratae hodie furcillis te eijcere. Hinc te iam ducam igitur quo dignus es, ad Ignoramum, is 〈◊〉〈◊〉 semper posthac in equitabit.

Exeunt CAB. et EQV.
CVR:

Daveniam subitis, non dispticuisse meretur. Festinat (Caesar) qui placuisse tibi.

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.