The zodiake of life written by the godly and zealous poet Marcellus Pallingenius stellatus, wherein are conteyned twelue bookes disclosing the haynous crymes [and] wicked vices of our corrupt nature: and plainlye declaring the pleasaunt and perfit pathway vnto eternall lyfe, besides a numbre of digressions both pleasaunt [and] profitable, ; newly translated into Englishe verse by Barnabæ Googe.

In Marcellum Pallingenium à Barnaba Gogeo ex Latino Carmine in Anglicum tra∣ductum, Iacobi Itzuerti carmen.

Dic mihi quae riguis Parnasi in collibus erras, Que{que} praees sancto Calliopeia choro, Dic queso (ne{que} enim quid{que} mihi Diua negasti) Dic mihi quid mereant, qui tua tēpla colunt. An non & virides Laurus Hederas{que} sequaces, Nexa{que} per dias florea serta comas? An non aeternas laudes, vitam{que} perennem, An non perpetua posteritate colt? An non sunt digni quorum post funera nomen Viuat, & aeterna laude feratur opus? Sunt equidem: ne{que} enim scribunt sine numine vates Sunt reor illorum pectora plena Deo. Quis neget imbutos diuina mente Poetas? Crede mihi aethereo spiritus igne calet. Dic mihi Diua precor si sint haec praemia vatum, Quaenam Gogeo munera digna dabis? Ille tuos coluit largis sudoribus hortos, Et nouus accessit ad tua templa cliens Hic resides iuuenum mentes accendit, & altis Eduxit tenebris, luce dedit{que} frui. Nempe refert magni, quis nos moderetur euntes Et quonam pueri discimus ire duce.

Hic Anglis Anglus glaciem prescîdit, & illis Difficile ad laudem iam patefecit iter. Addidit & stimulos, calcar{que} impressit eunti Primus, & hoc magna laude subiuit opus. Huius enim didicit bene Palingenius arte Stricta quidē numeris Anglica verba loqui Iam{que} nouo insignem sese miratur amictu, Se{que} stupet duplici veste Poeta tegi. Et defixa tenens in pulchrum lumina teg••••en Iure noua vates veste superbus ouat. Nunc nitidum laudat cultum, varios{que} colores, Nunc sua scripta stupet diuite versa stylo. Nunc vim, nunc faciles motus, caste{que} fluentis Carminis immensas s••pe rubescit opes. Non peregrinorum foetus, nec adultera verba, Sed nudam & castam cernit vbi{que} fidem. Non videt excursus, sua sed vestigia noscit, Et latio passim consona verba stylo. Iam{que} etiam cūctis gaudet sua scripta Britannis Et sancta a cupida carmina pube legi, Et te Calliope (cuius nunc munere viuit) Per Charitum supplex numina sancta rogat, Vt quo{que} Gogci super aurea sydera nomen (Sunt etenim haec Vatū praemia larga) vehas Neue quis illius cursus decus obruat ••ui, Sed foelix omni tempore viuat. Amen.