The answere.
I answer, that S. Austen meaneth nothing lesse, then to denie concupiscence to be sin, for otherwise he should be contrarie to himselfe, who affirmeth it to bee sinne in many places of his works, as is alreadie prooued; but hee onely laboureth to per∣swade the reader, that it is neuer imputed to the faithfull, that stoutly striue against it. And that this is the true meaning of S. Austen, I proue it by the iudgement of S. Ambrose,* 1.1 concerning the selfe same matter. Thus doth hee write.
Caro contra spiritum, & contra carnem spiritus concupiscit: ••ec inuenitur in vllo hominum tanta concordia,* 1.2 vt legi mentis lex quae membris est insita non repugnet. Propter quod ex omni∣um sanctorum persona accipitur quod Ioannes apostolus ait; si dixerimus quoniam peccatum non habemus, nosipsos seducimus, & veritas in nobis non est: cum tamen idem ipse dicat; qui na∣tus est ex Deo, peccatum non facit, qoniam semen ipsius in eo ma∣net, & non potest peccare, quoniā ex Deo natus est. Vtrumque er∣go verum est, quia & nemo sine peccato est, in eo quod nemo est fine lege peccati; & qui natus est ex Deo, peccatum non facit, quia per legem mentis, id est, per charitatem quae Dei semen est, peccatum non facit. Charitas enim operit multitudinē peccatorū.