Vindiciæ Ecclesiæ Anglicanæ; siue De legitimo eiusdem ministerio id est, de episcoporum successione, consecratione, electione & confirmatione; item, de presbyterorum, & diaconorum ordinatione, libri V. In quibus Ecclesia Anglicana à Bellarmini, Sanderi, Bristoi, Hardingi, Alani, Stapletoni, Parsonij, Kellisoni, Eudæmonis, Becani, aliorúmque romanistarum calumnijs, & contumelijs vindicatur. Editio secunda, priori Anglicanâ longè auctior, & emendatior. Cui inter alia accesserunt ad Fitzherberti presbyteri, Fitz-Simonis Iesuitæ, D. Kellisoni, Champnæi Sorbonistæ, Fluddi, & nescio cujus anonymi exceptiones suis quæque locis intertextæ responsiones. Opus ex idiomate Anglicano traductum, & locupletatum ab ipso authore Franc. Masono, in S. Theologia Bacchal. Archidiacono Norfolc. et socio Colleg. Mertonensis apud Oxonienses.

Canones ab electionibus non excludunt Principes.

CAP. VI. Responsio ad quasdam obiectiones ex Concilijs & Hi∣storijs Ecclesiasticis deductas; contra electiones à Christianis Regibus, & Imperatoribus faciendas.

• Obiectio ••x
  • authoritate
    • Concilij
      • Occidentalis
        • Parisiensis. 1
        • Santonensis. 2
      • Orientalis,
        • Niceni secundi. 3
        • Constantinopo∣litani quarti. 4
    • Athanasij. 5
  • Exemplo Valentiniani. 6

ORTH.

SI eligendi ratio popularis adeo sit periculosa, in quem potiùs transfundi oportuit anti∣quum populi ius, quàm in Principem, qui le∣ge diuinâ supremus est Gubernator ad suos regendos, Ecclesiae & Reipublicae pater ad suos tuendos & fouendos?

PHIL.

In Concilio a 1.1 Parisiensi sic san∣citum est: Quod si per ordinationem Regiam honoris istius culmen p••ruadere aliquis nimiâ temeritate praesumps••rit, à comprouincialibus loci ipsius Episcopis recipi nullatenus m••reatur.

ORTH.

Germanus verborum sensus ex verbis istis anteceden∣tibus colligi potest: Nullus ciuibus inuitis ordinetur Episcopus, nisi quem populi & clericorum electio plenissimâ quae••••uit voluntate. Non Principis Imperio, neque per quamlibet conditionem contra Metropolitae voluntatem, vel Episcoporum comprouincialium ingeratur. Prohibent ergo huiu Concilij Patres, ne quis temerè per ordinationem Re∣giam, vel Imperium Principis ingeratur; id est, ne quis à Rege vi & minis, inuito populo, inuito Metropolitano, inuitis comprouin∣cialibus obtrudatur. Sed quid hoc ad Reges Angliae, qui omnia

ordine & canonicè gerunt? Populus enim Anglicanus, si quam habuit, aut habere debuit, Episcopos eligendi potestatem, in Prin∣cipem comitijs Regni Parlamentarijs prudenter & officiosè tran∣stulit; idcirco totius populi consensus in consensu Regio includitur. Praeterea singuli cuiusquam prouinciae Episcopi, à suo Metropolita∣no secundùm leges Angliae ordinantur, assistentibus duobus ad mi∣nimum comprouincialibus, itaque inuitis populis, Metropolitanis, comprouincialibus, apud nos haud quisquam ingeritur.

PHIL.

Anno 566. Concilium b 1.2 Santonense in Galliâ cele∣bratum* 1.3 est, in quo Leontius & alij congregati Emeritum à Rege Clothario intrusum, ab Episcopatu depulerunt.

ORTH.

Non erat canonicè hoc honore donatus. c 1.4 Decretum enim Regis Clotharij habuerat, vt absque Metropolitani consilio benedice∣retur, at nihil quicquam tale à Regibus nostris fieri solet.

PHIL.

In Concilio Niceno secundo, sancitum est secundùm* 1.5 Apostolicum Canonem, d 1.6 Omnem electionem, quae••it à Magistratibus, vel Episcopi, vel Presbyters, vel Diaconi, irritam manere: electionem autem ab Episcopis fieri debere, ex primi Niceni Concilij Canone quarto, ijdem Patres confirmant.

ORTH.

Secundi Concilij Niceni Canonem, vt & e 1.7 Apostoli∣cum, quo nititur, de Magistratibus vim inferentibus intelligen∣dum apparet, ex hoc titulo praefixo; Electiones Episcoporum, qui vi Principum procedunt, infirmari debent. Primi autem Niceni Canon quartus Episcopi electionem ab Episcopis fieri postulat, sed non à solis; vt constat ex f 1.8 epistolâ eiusdem Concilij Synodali ad Alex∣andrinos, & dilectos fratres Aegyptum, Libyam, & Pentapolin in∣colentes.

PHIL.

Non poteris sic elabi, & octaui Concilij generalis Ca∣noni* 1.9 22. fucum facere, qui instituto nostro maximè est appositus; vbi promulgatur; g 1.10 Neminem Laicorum Principum, vel potentum, semet inserere debere electioni, vel promotioni Patriarch••, vel Metropolite, aut cuiust. bet Episcopi, ne videlicet inordinata hinc, & incongrua fiat con••••sio, aut contentio, praesertim cùm nullam in talibus potestatem quenquam pote∣stati••orum vel caeterorum Laicorum habere conueniat, sed potiùs silere & attendere sibi vsque quò Regulariter à collegio Ecclesiae finem accipiatele∣ctio futuri Pontificis.

ORTH.

Hunc Canonem pro subintroducto habemus, Cùm in ex∣emplaribus* 1.11 eius Graecis quatuord••cim modò extent. Et sanè germanus huius Concilij Canon secundas responsum nostrū confirmat. i 1.12 Apo∣stolicis & Synodicis Canonibus promotiones & consecrationes Episcoporū, expot••••tatu & pr••ceptione Principū fac••as, penitùs interdicentibus concor∣dantes desinimus, & sententiam nos quo{que} pro••erim••s, vt si quis Episcopus per versut••ā, ••t tyrannidem Principum huiusmodi dignitatis consecrationē recepe••it, deponatur, &c. Quamobrē antiquorū Canonū verus & ge∣〈…〉〈…〉 sensus nō absolutè Christianos excludit Principes, sed so∣l•••• vers••tiam & tyrannidem. Doctrina illa Hildebrandica nondū orbi innotuit.

PHIL.

Quaerit Athanasius k 1.13, Vbi ille Canon; vt è Palatio mit∣tatur is, qui futurus est Episcopus?

ORTH.

Athanasius eo loci de gestis Constantij loquitur, qui vsque adeo omnes contempsit Canones, vt & suam ipsius volunta∣tem pro Canone esse voluerit. Cùm enim illis temporibus Epis∣copi plebis & Clericorum consensu eligi, & in Ecclesia publicè ab Vniuersis illius Prouinciae Episcopis (si fieri posset) vel ad mini∣mum à tribus, cum consensu Metropolitani ordinari solerent, Constantius non in Templo, seu Ecclesiâ, sed in suo Palatio hoc fieri iussit; nec à Prouinciae Episcopis, sed à tribus quos Athana∣sius non 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 sed 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 appellat: nec populo praesente, sed tribus duntaxat Aulicis, Constantij scilicet Eunuchis spectantibus. Hoc modo Foelix quidem creatus est Episcopus. Haec Episcopos à Palatio mittendi formula omnes violat Canones. In hanc inue∣hitur Athanasius, nec sanè quisquam (modò sano sit iudicio) ap∣probare posset. Caeterùm, quae iam obtinet in Ecclesià Anglica∣nâ Episcopos creandi ratio, illa & antiquis Canonibus, & Historiae priscae maximè est consentanea.

PHIL.

l 1.14 Valentinianus, cùm Concilium Episcoporum contenderet* 1.15 ab eo, vti ipse (vtpote sapienti•• & pietatis insignibus praeciarè ornatus) E∣piscopum eligeret; Maior est (inquit) haec Prouincia, quàm quae viribus nostris sustineri posset. Proinde vos, diuinâ repleti gratiâ, & illius splen∣dore illuminati, multò meliùs hoc Episcopi diligendi negotium transi∣getis.

ORTH.

Dum hoc ab Imperatore tot petunt Episcopi, idem profectò licuisse amplissimum perhibent testimonium. Et sanè E∣piscopi se piè & officiosè gesserunt in Principem, Princeps se in subditos modestè & clementer. Sed haec rem acu non tangunt. Dubitari enim non potest, quin Principi fas sit de suo iure ad tem∣pus decedere, ex pietate tamen, non ex debito; & quod iam in E∣piscopos onus refundit, potest ipse (vel successores eius) si quando visum sit, resumere. Alijs obiectionibus supers••dêre possumus; quia hoc argumentum copiose tractârunt m 1.16, Bellarminus & Elien∣sis n 1.17. Eligendi autem ius ad Principem antiquitùs spectâsse, vbi primò vibes Imperiales, Romam, & Constantinopolim, dein Galliarum, & Hispaniarum Regna perlustraueris, abundè con∣stabit.

Notes

• a 1.1

  Conc. Pa••isi. 3 tempore ••oh. 3. & Child••be••ti ••••gis. Bin. t. 2. p. ••39.
• b 1.2

  Bin. ••. 2. p. 646.
• * 1.3

  2
• c 1.4

  Greg. Turon. l. 4. c. 26.
• * 1.5

  3
• d 1.6

  Conc. Nic. ••. can. 3. Bin. ••. 3. p 393.
• e 1.7

  Can. ap. 31.
• f 1.8

  Apud Theod. l. 1. c. 9.
• * 1.9

  4
• g 1.10

  Apud Bin. c. 22. ••••m. 3. p. ••57.
• * 1.11

  h ••liensit in re•• a•• A••ol. c. 6. p. 141.
• i 1.12

  ••••nc. 8. Can. 12 Bin. t. 3. p. 8••0.
• k 1.13

  Athanas. in Ep. ad sol. vita•• agentes.
• l 1.14

  Theod. l. 4. c. 6.
• * 1.15

  6
• m 1.16

  I•• Tort••.
• n 1.17

  In Tortur••. pag. 109. Et deinceps.