Vindiciæ Ecclesiæ Anglicanæ; siue De legitimo eiusdem ministerio id est, de episcoporum successione, consecratione, electione & confirmatione; item, de presbyterorum, & diaconorum ordinatione, libri V. In quibus Ecclesia Anglicana à Bellarmini, Sanderi, Bristoi, Hardingi, Alani, Stapletoni, Parsonij, Kellisoni, Eudæmonis, Becani, aliorúmque romanistarum calumnijs, & contumelijs vindicatur. Editio secunda, priori Anglicanâ longè auctior, & emendatior. Cui inter alia accesserunt ad Fitzherberti presbyteri, Fitz-Simonis Iesuitæ, D. Kellisoni, Champnæi Sorbonistæ, Fluddi, & nescio cujus anonymi exceptiones suis quæque locis intertextæ responsiones. Opus ex idiomate Anglicano traductum, & locupletatum ab ipso authore Franc. Masono, in S. Theologia Bacchal. Archidiacono Norfolc. et socio Colleg. Mertonensis apud Oxonienses.

CAP. V. De electione Episcoporum in Primitiua Ecclesia, quum nulli adhuc essent Christiani Principes.

• Ministro∣rum electio in
  • Nouo Testamento triplex; per
    • sortes.
    • suffragia.
    • spiritum prophetiae. 1
  • Primitiua Ecclesia per
    • Clerum; & 2
    • populum, qui eligebat
      • non modò per
        • testimonium. 3
        • consensum. 4
      • sedetiam per
        • suffragium. 5
        • subscriptionē. 6

PHIL.

SI Orbis Christiani in priscâ illâ & Primitiuâ Ecclesiâ (quae fonti propiaquior Iuris diui∣ni sensum penitiùs introspexit) praxin per∣pendamus, Ecclesiarum antistites à Roma∣no Pontisice, vel saltem ab alijs eius autho∣ritate suffultis, (ipso aut iubente, aut per∣mittente, aut ad minimum conniuente) e∣lectos, aut confirmatos comperiemus. Ita∣que omnis eorum Iurisdictio à Romano Pontifice profluxit.

ORTH.

Vt haec omnia suo quaeque Ordine ad examen reuo∣centur, à Ministrorum electione exordiemur; quae in Nouo Testa∣mento post ascensum Christi in triplici fuit discrimine. Eligeban∣tur enim per sortes, per suffragia, per Prophetiae Spiritum. Per sortes, vt a 1.1 Matthias ad Apostolatum; per suffragia, vt septem illi ad b 1.2 diaconatum; per Spiritum Prophetiae, vt c 1.3 Timotheus ad E∣piscopatum. Nam, vt rectè d 1.4 Chrysostomus: Tunc, quia nihil fie∣bat humanum, Sacerdotes etiam ex Prophetia veni••bant. Quid est ex Prophetia? Ex Spiritu sancto. Quippe munus est Prophetiae non modo futura praedicere, verùm & praesentia dicere; quoniam & Saul prophetiâ ostensus est, qui inter vasa latebat. Deus enim reuelat iustis. Propheti•• itidem fuit, cùm dicit Spiritus sanctus; Separate mihi Saulem, & Barna∣bam. Ita & Timotheus electus est. Et e 1.5 Theodoretus sic Timotheum

alloquitur; Reuelatione diuinâ hunc ordinem (Episcopalem) accepisti. Et f 1.6 Oecumenius: Spiritus iussu instituti sunt Episcopi, non temerè. Hoc eligendi genus Apostolorum tempore maximè videtur in vsu fu∣isse, & tamdiu obtinuisse, quamdiu prophetiae donum in Ecclesiâ durauit. In primo & vltimo eligendi modo, solus Deus elegit, in secundo omnes fideles. Huc redeunt omnia, quae de electionibus tradit Nouum Testamentum; nec in his occurrit praeceptum, sed sola exempla. Quamobrem videtur Dominus rationem ministros suos eligendi, tanquam rem adiaphoram, in medio reliquisse, & Ecclesiae Iudicio permisisse, modò omnia honestè fiant, & decorè.

A Scripturis si ad proximum seculum nos conferamus, electio∣nem* 1.7 clero & populo tributam intelligemus.

PHIL.

Clero fateor; res enim sat is est liquida. At in Conci∣lio g 1.8 Laodicensi interdictum est, Ne se populus Episcoporum electioni∣bus immisceat.

ORTH.

Concilium eo loci de Presbyteris loquitur, non de* 1.9 Episcopis. Et, si sub Presbyterorum nomine Episcopos compre∣hendi dixeris, cogitare oportet, hoc Concilium cùm fuerit Pro∣uinciale, toti Christiano Orbi leges imponere non potuisse. Epis∣copos autem vel post hoc Concilium à populo electos, docet cele∣berimum illud h 1.10 Nicenum, sex annos post Laodicense (vt compu∣tat Baronius) celebratum, In Epistola Synodali ad Ecclesiam A∣lexandrinam, & dilectos fratres Aegyptum, Libyam, & Pentapolin inco∣lentes. Quod si quis fortè Ecclesiae praesul abdormierit, ius esto paulò antè receptis succedere in locum demortui, si modò & mereri videbuntur, & po∣pulus elegerit, sic tamen vt suffragium, & quasi consignatio accedat Epis∣copi Catholicae Alexandrinae Ecclesiae. Quinetiam populum vel ante Nicenum Concilium hoc priuilegio gauisum esse testatur i 1.11 Cy∣prianus: Plebs obsequens praceptis dominicis, & Deum metuens, à pec∣catore praeposito separare se debet, nec se ad sacrilegi Sacerdotis sacrificia miscere, quando ipsa maximè habeat potestatem vel eligendi dignos Sacer∣dotes, vel indignos recusandi.

PHIL.

Non mirum est (inquit k 1.12 Pamelius) quod hîc dicit plebem maximam habere potestatem eligendi dignos, vel indignos recusandi, quia ipsius erat crimina, seu merita detegere; quod si non faceret, meritò illi imputaretur indigni ad Episcopatum promotio, &c. Quod adeo est il∣lustre, vt Alexander Seuerus Imperator (teste l 1.13 Lampridio) cùm Prouinciarum praesides constitueret, eorum nomina publicare so∣litus sit, & populum rogare, vt si quid obijcerent, iustis probationi∣bus fidem facerent; dicens, Graue esse, non fieri in Prouinciarum Re∣ctoribus, quum id Christiani, & Iudaei sacerent in praedicandis Sacerdoti∣bus, qui ordinandi sunt.

ORTH.

An populi duntaxat testimonium requirebatur, non* 1.14 consensus etiam? Quid ergo sibi vult Leo his verbis? m 1.15 Teneatur subscriptio Clericorum, honoratorum testimonium, ac Ordinis consensus, & plebis.

PHIL.

n 1.16 Aliud est consensum populi in ordinationibus▪ ministrorum requiri, aliud propria suffragia.

ORTH.

Sanctus o 1.17 Cyprianus iustam & legitimam appellat or∣dinationem,* 1.18 quae omnium suffragio & iudicio fuerit examinata. Om∣nium, id est, tam populi quàm Cleri. Quod Cyprianus alibi illustrat exemplo Cornelij Episcopi Romani: p 1.19 Factus est Cornelius Episco∣pus de Dei & Christi eius Iudicio, de Clericorum penè omnium testimonio, de plebis quae tunc affuit suffragio, & de Sacerdotum antiquorum & bone∣rum virorum Collegio, &c. Imò populi suffragia apud antiquos tam clarè & liquidò sunt exposita, vt q 1.20 Pamelius ipse negare non pos∣sit: Non negamus (inquit) veterem electionis Episcoporum ritum, qui plehe praesente, imò & suffragijs plebis eligi solent. Nam in Affric•• illum obseruatū cōstat, vt ex electione Eradij, successoris D. Augustint, de quo ex∣tat epistola eius 110. In Graeciâ aetate Chrysostomi in libro tertio de Sacerdo∣tio; In Hispanijs, ex Cypriani loco, & Isodoro, libro de officijs; In Gallijs, ex epistola Caelestini Papae secundi; Romae, ex eis quae suprà diximus in epistola ad Antonianum; alibi etiam frequenter ex epistola Le∣onis 87. Et perdurâsse eam consuctudinem ad Gregorium primum vsque, ex eius epistolis; Immò & ad tempora vsque Caroli & Ludouici Impera∣torum, ex primo libro capitulorum eorundem, satis constat. Et alibi idem r 1.21 Pamelius: Saepè variatus est mos eligendi Romani Pontificis. Primùm diuus Petrus suos successores designauit, Linum, Cletum, & Clementem. Anacletus, & caeteri vsque ad secundum schisma inter Damasum & Vrsicinum, Cleri & populi suffragijs sunt creati, &c. En tibi, Pamelius, qui modò populi electionem apud Cyprianum per modum testimonij, ieiunè satis & frigidè est interpretatus, nunc fateri coactus est (ô vim veritatis!) populum elegisse, & cre∣âsse Episcopos per modum suffragij, atque insuper ipsos Romanos Praelatos, ab Anacleto ad Damasum, id est, ab anno 113. ad an∣num 307. eodem planè modo à populo electos esse. Quocirca longè est verissimum, quod praesul clarissimus eleganter expressit: s 1.22 Praesentia plebis apud Cyprianum includit testimontum de vita, nec ex∣cludit suffragium de persona.

PHIL.

Duo sunt suffragiorum genera, vt dextrè distinguit t 1.23 Turrianus; vnum petitionis, consensus, aut testimoni••: alterum verò potestatis, siue authoritatis. Prius ad populum spectabat, po∣sterius non item.

ORTH.

Quid hoc est? Suffragium petitionis, consensus, aut testimonij? An petere, consentire, vel testimonium dicere, est suffragari? Huiusmodi distinctiun••ulae nihil sunt aliud, quàm verborum imposturae ad homines Iudisicandos.

PHIL.

De Lucio, qui Petri Alexandrini cathedram inuase∣rat, dictum est, quòd Episcopatum u 1.24 non consensu Episco: orum Ortho∣doxorum in vnum conuenientium, non suffragijs verè Clericorum, no•• postulatione populi, vt sacri Ecclesiae Canones praescribant, accepisset, sed pecun••••, tanquam dignitatem secularem emisset. Vbi vides suffragia Clericis, postulationem populo tribui.

ORTH.

Vt par pari rependam, ex x 1.25 Cypriano superiùs audiuisti, Corneliū Episcopum, Clericorum testimonio, & plebis suffragio, electū esse. Vbi vides testimonium Clericis, plebi suffragium deberi.

PH.

Nō hinc colligitur, clericos suffragādi iure fuisse destitutos.

ORTH.

Rectè quidem; neque quae tu attulisti, euincunt popu∣lum à suffragijs esse excludendum.

PHIL.

Clericorum suffragia erant potestatis, & authoritatis; populi verò non item. Neque enim tenebantur Clerici, accipere quemcunque postularet populus.

ORTH.

Nec recipere coactus est populus, quemcunque elege∣rant Clerici: sed par erat, vt omnium vota concurrerent. Decreuit enim y 1.26 Leo, vt nullus inuitis, & non petentibus ordinaretur.

PHIL.

z 1.27 Pamelius hanc controuersiam optimè dirimit, di∣cens;* 1.28 plebi sola suffragia concessa, non autem electionem, quae per subscrip∣tionem fieri solet; perspicuum fit ex Concilio Laodicensi, & Hieronymo, E∣pist. ad Euagr. dum dicit, Electionem Alexandrini Episcopi à Presbyte∣ris fieri solere. Deinde ex Epist. Leonis, qui singulorum in electione propria distinguens officia, vota requirit ciuium, testimonia populorum, honorato∣rum arbitrium, electionem Clericorum, & denuò posteà, subscriptionem Clericorum, honoratorum testimonium, ordinis & plebis consensum.

ORTH.

De Concilio Laodicensi superiùs diximus, Hierony∣mus & Leo in locis allatis subscriptionis non meminerunt. Dein∣de dum Clericis electionem asserunt, populum fortè non exclu∣dunt; vel si fortè excludant, certè a 1.29 Gregorius Magnus illis refra∣gatur, qui populo & electionem, & suffragia, & subscriptionem tri∣buit. Vacante enim Episcopatu, Clerum, plebémque eiusdem Ec∣clesiae admonere solebat, vt, remotis studijs diuersarum partium, vno ••••démque consensu talem sibi praeficiendum expectent, qui & tant•• ministe∣rio dignus valeat reperiri, & venerandis canonibus nullatenùs respuatur, qui dum fuerit postulatus, cum solennitate decreti omnium subscriptioni∣bus roborati, & visitatoris paginâ prosequente, veniet ordinandus. Vbi haec verba (omnium subscriptionibus) diligenter notanda: id est, om∣nium electorum, tam ex populo, quàm ex Clero. Praetereà in eli∣gendo Conone, populus exercitúsque Romanus subscripsit, teste b 1.30 Anastasio. Hinc constat plebem vnà cum Clero elegisse aliquan∣do, non solùm per suffragia, sed etiam per subscriptionem.

PHIL.

Verum est, permittente Pontifice.

ORTH.

Atqui, sede vacante, nullus tunc erat Pontifex, qui permitteret: vel, si fuisset, quid tum? Nunquid Papae permissio∣nem expectauit sanctus Augustinus in Eradio successore suo eli∣gendo? Immò verò, non consulto Pontifice, populum sic est allo∣cutus: c 1.31 Hoc ad vl imum rogo, vt gestis istis dignemini subscribere, qui po∣testis. Apopulo acclamatum est, Fiat, fiat, dictum quatuordecies. Quam∣obrem cùm plebs Gregorij & Augustini tēporibus suffragia ferre & subscribere sit solita, nullo modo dubitādum est, habuisse etiam sua suffragia tempore Cypr. ne{que} Papae permissioni hoc tribuendū,

quia Cyprianus hâc in causâ Papae ne meminit quidem. Verù •• sic ait: d 1.32 Propter quod diligenter de traditione diuinâ & Apostolic•• ob∣seruatione obseruandum est, & tenendum, quod apud nos quoque, & 〈◊〉〈◊〉 per Prouincias vniuersas tenetur, vt ad ordinationes ritè celebrand••s, ad eam plebem, cui praepositus ordinatur, Episcopi eiusdem Prouincia proxim: quique conueniant, & Episcopus deligatur plebe praesente, quae singulorum vitam plenissimè nouit, & vniuscuiusque actum de eius conuersatione per∣spexit: quod & apud vos factum videmus in Sabini collegae nostri ordina∣tione, vt vniuersae fraternitatis suffragio, & de Episcoporum Iudicio Epis∣copatus ei deferretur. Vbi per vniuersam fraternitatem, Clerum & populum intelligit, de Pontifice verò altum silentium. Quod igi∣tur de eius permissione subinfers, gratis dicitur. Siquidem cùm Deus certam eligendi formulam in Scripturis non tradiderit, sed rem in medio reliquerit, rationi maximè erat consentaneum, vt populus in primis illis Ecclesiae Christianae cunabilis hoc honore potiretur. Hinc enim factum est, vt Episcopos suos tranquillè re∣cipere, diligenter audire, ardenter amare, copiosè alere parati es∣sent. Quamobrem suffragia populi summa aequitate nitebantur.

PHIL.

Quot ex electionibus popularibus oriantur tumultus, Ecclesia Dei (proh dolor!) satis supérque experta est. Quanta sedi∣tio & clades propter electionem Propterij Alexandriae suscitata sit, narrat e 1.33 Euagrius: hîc milites vi coactos ad templum Serapidis confugere, populum se conglobare, Templum expugnare, viuos concremare cerneres; Propterium ipsum ad Baptisterium fugien∣tem (visceribus eius gladio transfixis) conficiunt, fune ligatum omnium oculis subijciunt, corpus per totam ciuitatem raptant, membratim discindunt, & belluarum more viscera eius deglutire non exhorrescunt; postremò, quod reliquum erat, igni tradunt, & cineres illius in ventum spargunt, dissipántque. Narrat etiā Ammi∣anus f 1.34 Marcellinus in electione Damasi in Basilicâ: Sici•••• vno die centum triginta septem reperta cadauera peremptorum, ••fferat••mque di•• plebem agrè postea delinitam. Ita humanus sanguis riuorum instat per loca sancta fluxit, & redundauit. En tibi, populares electiones quos ferant fructus!

Notes

• a 1.1

  Act. 1. 26.
• b 1.2

  Act. 6. 5.
• c 1.3

  1. Tim. 1. 18. & 4. 14.
• d 1.4

  〈◊〉〈◊〉 1. ••d Tim. ••. 1. hom. 5.
• e 1.5

  Theod. in 1. Tim. 4.
• f 1.6

  Oecum. i•• 1. Tim. 4.
• * 1.7

  2
• g 1.8

  Conc. Laodi••. c. 13. Bin. t. ••. p. 289.
• * 1.9

  3
• h 1.10

  Apud. Theod. l. 1. c. 9.
• i 1.11

  Epist. 68. vel vt alij nume∣rant, lib. 1. Epist. 4.
• k 1.12

  In eandem Epistolam.
• l 1.13

  Lampr. in Seuero.
• * 1.14

  4
• m 1.15

  l. ••o. 1. ep. 89.
• n 1.16

  Turrian. de iure ord. l. 2 c. 1. p. 131▪ in marg.
• o 1.17

  Quo supra.
• * 1.18

  5
• p 1.19

  Ep. 52. ••.
• q 1.20

  In epist. Cypr. 68. 16.
• r 1.21

  In Epist. Cypr. 52. 29.
• s 1.22

  L••••t. Eliens. in resp. ad Ap•• log. Bellar. c. 13. p. 113.
• t 1.23

  Turrian. quo p. 136.
• u 1.24

  Theodoret. l. 4. c. ••2.
• x 1.25

  ••p. 524.
• y 1.26

  Leo Mag. E∣pist. 84. ••. 5.
• z 1.27

  Pam. in Epist. 68. 16.
• * 1.28

  6
• a 1.29

  Epist. l. 2. in∣dict. 10. Ep. 19. 26. & 27. ••ndi••••. 11. Ep. 22. 26.
• b 1.30

  In vita Cono∣nis.
• c 1.31

  Aug. Ep. 110.
• d 1.32

  Epi••••. 6••. 16.
• e 1.33

  ••••••gr. l. 2. c. 5. 7. 8.
• f 1.34

  〈…〉〈…〉. M••••cell••••. l. 27.