Ta tōn Mousōn eisodia: = The Muses welcome to the high and mightie prince Iames by the grace of God King of Great Britaine France and Ireland, defender of the faith &c. At His Majesties happie returne to his olde and natiue kingdome of Scotland, after 14 yeeres absence, in anno 1617. Digested according to the order of his Majesties progresse, by I.A.

AD MAGNVM MAGNAE BRITANNIAE REGEM Priscorum Scotorum montana SCOTIAE colentium humillima supplicatio.

ADventus, REX magne, tui nos fama nivosis Montibus huc alacres, nemorum{que} excivit ab vmbris: Non equitum turmas gemmis aurove nitentes, Lumina non aulae, comptos, nitidos{que} ministros, Quaeque animos fallunt, fugitivâ luce misellos, Nos spectare juvat, levium miracula rerum; Te Patriae Patrem petimus, te poscimus, vnum Te facilem cunctis, nobisiu vota benignum Speramus; sacrisque tuis advolvimur aris: Ergo tui populi, Rex clementissime Regum, Dexter ades precibus, miserisque accurre querelis▪

Iam decies senos complevit signifer annos, Pura Caledoniis ex quo Lux illa Salutis

Affulsit, laetumque diem Solemque reduxit Errorum tenebris, & caecâ nocte sepultis. Illa ubi diffundit vivacis lumina veri, Instruit officiis animos, Regisque, Deique Fingit ad obsequium, patefacto tramite recti Moribus informat; tetra rubigine septas Defaecat mentes, redditque ad honesta sequaces.

At fera Barbaries infausto sidere natos Nos premit interea miseros, vicinaque Gosan Vndique dum lucet, nos densa condimur umbrâ Niliacae noctis, caeci per saxa per vndas Quâ vagus error agit ferimur, rapimurque, nec vllus Qui moveat, doceat, retrahatve è limine lethi, Sancta salutiferae pandens compendia vitae.

Ora hominum gerimus rectosque in sidera vultus; Caetera sed bruti vastis in montibus orti, Connatique feris, pecuinis moribus alti, Numinis expertes sacri, ne nomine CHRISTVM Novimus, aut sacris vllis assuescimus aris: Faunorum, Satyrûmque fero fera numina ritu Prosequimur, caeci, dirisque illudimur umbris. His prendit laqueis, his detinet ille malignus Spiritus implicitos, ad quaevis crimina pronos Praecipitans, falsas foedant perjuria linguas: Polluit & dextras cognato sanguine caedes: Parta latrociniis, furtis, variisque rapinis, Victum suppeditant▪ impuro corpora nexu Miscentur, rupto genialis foedere lecti. Sic regno indecores, manifesti numinis hostes, Civibus infesti, turpisque infamia gentis Christigenae, miseri miserabile ducimus aevum.

Hisce malis poterit res, O Rex, vna mederi Relligio veneranda, feras mitescere sensim Quae doceat, mentes purisque assuescere sacris▪ Haec nostris medicina malis: hanc montibus infer. Auspiciisque tuis, Regum Rex optime, tandem Inveniat stabilem divini foederis arcâ Monticolas inter mansuram in secula sedem; Vt quae Barbarico gens solverat ora Soloeco, Verba dehinc discat Cananaeâ reddere linguâ: Raucisonosque modos deformis tibia ponat.

Davidicae cedens modulanti carmina Musae: Quique prius diri studiis assueta Gradivi Pectora gestabant, tranquillae munia pacis Dein colere incipiant almae pietatis alumni.

Hinc tibi surget honos, hinc sceptri gloria major, Marte ferox fusos quàm si penetrares ad Indos: His studiis David, Iosi as, lumina Regum, Transmisere suas aeterna in secula laudes: Hoc tibi restat opus sceptri molimine dignum, Vt quâcunque tui tepido patet orbis ab austro Imperium gelidae vergens ad littora Thules Auspice te passim venerabile nomen IESV Personet, ac patrem dominum rerumque parentem Gens subjecta tibi concordi concinat ore.

Sic tu, qui felix triplici diademate fulges, Post fata accipies super aurea sidera Quartum.

Guliel. Areskinus Dunons. Pastor.