Ta tōn Mousōn eisodia: = The Muses welcome to the high and mightie prince Iames by the grace of God King of Great Britaine France and Ireland, defender of the faith &c. At His Majesties happie returne to his olde and natiue kingdome of Scotland, after 14 yeeres absence, in anno 1617. Digested according to the order of his Majesties progresse, by I.A.

DE REGIS IN SCOTIAM ADVENTU ET IN URBEM PERTHI Introitu Dialogismus Scotiae & Genij.

GENIUS.

HOI! venit Imperator ille maximus: SCOTIS relucet sidus almum Phosphorus, Coeli voluptas, vna terrae suavitas, Tutela ponti, terror ingens inferûm.

Sco:

Quis ille nostras clangor aures perculit? Quae vox? quis ille clamor, ille Maximus Venit? quis Imperator ille maximus?

Gen:

Coeli tremendus architectus ignei Longae misertus hyemis ac asperrimae, (Quâ tu parentis orba, solis indiga, Sponso viduata, Principe illustrissimo; Moerore corpus macerata tabido, Confecta curis torpuisti languidis) Huc imperavit remigio celerrimo Tuus vnus ardor, Sol & illustrissimus Remeans ab Austro currus ut retorqueat, Bigisque tractus ALBIONIS pervolet, Radiisque frontis entheae Chrysargyris Languore gentem maceratam noxio Recreet, & aurâ mitiore provocet Virtutis alumnos desides, in flosculos; Foveatque sanctam pace sancta Ecclesiam.

Sco:

Genie quid inquis? quid noviest quod audio? Nostrosne amores, nostra desideria Redire jussit rector orbis optimus, Algore fractam me revisum Scotiam?

Gen:

Iussit.

Sco:

Supremi num Tonantis nu∣tui Obedientem se Monarcha praebuit?

Gen:

Non sic subactâ belliger Cleoppatrâ Caesar triumpho splenduit piratico: Nec credo currus clariore eburneos Pompa, pyropis involutus igneis Immergit vndis Hesperus cantabricis, Quàm gloriosis optimatum copiis Stipatus, altis hinc & inde satrapis, Monarcha Magnae maximus BRITANNIAE Intravit alma Regni aviti limina.

Sco:

Meusne alumnus ergo, spes, festivitas, Regum meorum, credo, centu-septimus Venit?

Gen:

Triumpho venit ille spendido.

Sco:

Nonus{que} magno sceptriger à BRUSIO?

Gen:

Idem{que} natus matre Scoto-Gallicâ.

Sco:

Anglis{que} junxit qui rosas est abnepos?

Gen:

Nempe ipseregna qui revinxit aspera.

Sco:

Cujusque seros augurantur posteros Datos Britannis omne in aevum Principes?

Gen:

Imo ille udae qui Leonis impetu Leo scelesta Romae aduret moenia.

Sco:

Referta quantis dicta profers gaudiis Condita quali praedicas dulcedine! Genie ut benignis me beas sermonibus! Amabò sed anne vera quaeso edisseris?

Gen.

Mirum volutis mille bis quem solibus Experta fidum semper es satellitem, Rebusque promtum semper in durissimis, An regiis jam nugivendus auribus Impertinentes obstruam fallacias?

Sco:

Ignosce nostrae quaeso diffidentiae: Etenim muliebri pertinax est sexui Haec indoles, hoc inditum illis ingenî, Efflictim amantes si quid vsquam flagitent, Altâque decrevere mente persequi; Infanda quaeque moliuntur, illico Fallaciarum exercitus conscribitur: Parant cohortes: deliguntur copiae: Aptant maniplos; milites & instruunt: Praedam bicorni persequuntur impetu. Hâc versipelles blandiuntur lumine:

Illac minaci fronte tundunt moenia: Efflagitant; indesinenter expetunt: Verbis quid opus est? nullus ipsis est modus: Per fas, nefasque quidlibet nanciscier Certum: mora omnis est amanti nausea: Si cui resistas, vrget, instat acriùs: Insanientem insaniorem feceris: Auritus illis testis instar putridi Fungi tenetur; nulla credunt auribus: Vix suspicaces visui credunt suo.

Gen.

Fidem Iehova vestram! ut in orbeinfimo Contortuplicatis foeminae sunt moribus! Sibi requirunt, quam negant cunctis, fidem. Tamdemne binis hisce credes orbibus, Quos tu intueris, & ego verso lucidos, Queis te, polumque conspicor circumfluum; Tuumque queis Apollinem, Regem tuum Squalentem eois contuor fmaragdulis?

Sco.

Meae salutis anne tu hîc Asclepium Vides?

Ge.

tuâ{que} antiquâ in Vrbe, & aedibus Perthi.

Sco.

decoro cui benignus oppido Rex se benignum stare vovit praesidem?

Ge.

Certè.

Sco.

Suo{que} pacta sanxit syngrapho

Ge.

nimirum.

Sco.

Apertâ quando in Vrbis ago râ Distenta vinum depluebant nubila?

Ge.

Memini. Sed altis in poli palatiis Dictaeus altis dîs amictus Juppiter Splendore quali, quâ coruscat gloriâ Nostin?

Sco.

reminiscor audiisse.

Ge.

gnaviter Te dextroversum, Mater alma, vertito. Majestate pari tuum Solamen, Patriae praesidium suae Cernes, semideum tuos Fulgentem proceres inter, iaspide Indutâ similes diis.

Sco.

Eheu disperii Genie! AEgrae genua labant: prospicio parùm.

Gen.

Ist••d dii superi vetent; Vertat pestiferis Juppiter hostibus.

Sco.

Eheu fulgure Regio

Percussa, exanimis concideram propè: Vt Solis rutilum jubar Arctoi faciem perculit obviam! O pulchrae radiis genae Perstrinxere aciem luminis ut mihi!

Gen.

Regina chara quaeso ne despondeas Animum, resumito; & timorem discute: Mens firma rebus multùm in arctis adjuvat.

Sco:

Mihi inquietam multamentem differūt: Germanus ille vultus estne Principis, Quo me benignis intuens aspectibus Beabat, arva cùm pererrans pinguia Falcone pavidas hîc volucres praepete, Ferasve odoro quaeritabat Laelape?

Gen:

Est illa facies ipsa multùm amabilis, Regina, quam tu deperibas vnicè, Ex quo nitentem luce primùm adspexerat Polum: sed hoc est vnde meus mihi fluctuat, Tu quae solebas perspicacis ingenî Visu, & vigore Lyncea antevertere, Oculis caligans non vides nunc maxima, Et quae propinqua non minus vitâ sient? Non sensus expers illa judicabitur Quae vitam adesse vix queat scire suam?

Sco:

Vis haec amoris (Genie) non inscitiae est: Ingentis onere gaudii sensus stupent. Quae valde amamus ea vix habere credimus, Tam pertinaci studio habere volumus. An quispiam animam adesse sentiat suam, Adesse ni animam sentiat corde in suo? An quispiam suos amores sentiat, Suos ni amores sentiat corde in suo? Vitam atque amores nunc scio praestò mihi, Vita at{que} Amores cùm ad Cor vs{que} venerint.

IOANNES STUARTUS Mercator Perthensis.