Ta tōn Mousōn eisodia: = The Muses welcome to the high and mightie prince Iames by the grace of God King of Great Britaine France and Ireland, defender of the faith &c. At His Majesties happie returne to his olde and natiue kingdome of Scotland, after 14 yeeres absence, in anno 1617. Digested according to the order of his Majesties progresse, by I.A.

His M. was also welcomed at Dondie, by these Poëms presented.

Sylva.

EXere, de largo placidum caput exere fonte, Taë pater, Regemque tuum submissus adora: Regem, cui similem nec tempora prisca dederunt, Nec ventura dabunt, licet aureasaeclarecurrant Ascraeo cantata seni, coeloque relicto Malcolmi terras soboles generosa revisat. Ille tamen, gratis Humbri, Tamesisque fluentis Posthabitis, tenui stringit tua flumina lembo, ALECTIQUE subit longo pòst tempore tecta, Mille sui precibus populi, votisque petitus. Nonne vides blandi quae fit clementia Coeli, Asperaque ut verno mutataest bruma tepore, Vt primùm patrij tetigit confiniaregni? Vt populos Pax alma beet, collapsa resurgant Templa Deo, tollatque caput sacer altiùs ordo, Herculeasque illo speret sub Principe partes? Vestiat ut positis tandem bombicina pannis? Fibulanobilium constringat ut aurea crura? Mercator Geminos currat securus ad Indos, Vt Patriae donet quicquid natur a negavit? Quin igitur nunc, Taë pater, caput exeris antro, Et placidè pelago totis illaberis vndis? Tuque PATER Patriae, magnorum Maxime REGUM, Quo majus nil orbis habet, quem posterafama Ascribet Divis, te pulchra Britannia quam vis, Et subjectatuis glacialis Hibernia sceptris, Atque suum REGEM te agnoscant Hebrides vnum, ALECTI tenues ne dedignâre penates. Haec vrbs, fi seriem repetas ab origine primâ, Prisca exaequavit Gulielmi tempora Regis. Corniger hîc primùm per mille volumina Taüs, Inter scotigenas Taüs pulcherrimus amnes, Eructat dulces in amaram Dorida lymphas. Hîc portus, Xerxis quem classis tota subire,

At{que} Agamemnoniae potuissent Mille carinae. Relligio hîc primùm prisco donata nitore, Purior & cultus, pulsâ caligine, sedit. Hîc in te populus studiisque animoque fideli Semper erat, vitamque tuâ pro laude pacisci Promptus, & ad nutum quicquid sufferre paratus. Aspice quàm densâ plebes stipata coronâ Ore tuo fruitur; quae pro te vota Tonanti Concipiat, quae lustra tibi, quae saecla precetur.

Accipe devotas mentes: nec pectora donis Sed studiis metire piis: patriamque BoëtI (Qui famae patrum sacravit facta tuorum) Respice pacatis animis, vultuque sereno. Sic tua non ullâ fuscentur prospera nube; Et tuus in patrias crescens non degener artes CAROLUS, ad seros transmittat sceptra nepotes.

PETRUS GOLDMANNUS Deidonanus M. D.

AD REGEM 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, ARGUMENTO sumto ex lib. 3 de Republ.

Cùm Deus humanos artus & non imitandae Solerti ingenio conderet artis opus: Temperies varii cuique & mistura metalli Addita; nec moles omnibus vna fuit. Imperio dignis argentum incoxit & aurum, Materia haec animi nobilioris erat. Vulgo durities aeris, ferrique remista est: Indicium ignavae mentis & illa fuit. Haec si vera Sophôn or acula, primigenamque Temperiem produnt pectora quaeque suam, Nec ramenta aeris, ferri aut vestigia, in ortu Quisquam primaevo dixerit ulla tuo: Multa sed argenti solidi, rutilantis & auri Pondera, materiae mista subesse tuae Arguit invictae mentis constantia, puri Et radians animi Lumen, & Aura tui, Et quascunque alias nitidi virtutibus auri Congeneres dotes nobile pectus habet: Vsque adeo Herois generosi pectora gestas Alta, tot imperiis digna, quot orbis habet.

JACOBUS GLEGIUS Deidonanus:

HIS MAIESTIES WELCOME at the Palace of Dalketh, the xi day of Iunij.

DALKETHENSIS PHILOMELA.

QVum Cedrus, quum celsatibi, REX magne, Cupressus Obsequij in signum capita inclinare superba Laetentur, pedibus{que} comas substernere sacris; Lentane submissam renuent Viburna salutem Dicere, & ad sacras DOMINI se advolvere plantas; Et tibi quum dicant REGI tua magna salutem Oppida, non magnum tua parvula villa salutet? Villula, quae Regum quondam secessus amoenus, Pectora quum gravibus voluere remittere curis. Huc laxa invitant Pallatia, culta Napaeis Prata meis, geminâ gaudentes Naiades Escâ; Invitant{que} meae laeta ad pomoeria sylvae Te Dryades: licet hîc capiti circundare Myrtum, Sacra{que} Phaeboeâ tua cingere tempora Lauro. Hîc legere est cerasos, omnes & carperefructus, Quos suavi Pomona sinu produxerit vsquam. Hîc quoties pavidas canibus cammittere Damas, Ramosi quoties vivacia pectora Cervi Figere gaudebas? quoties haurire sonores Te hîc vidi dulces cunctarum, Magne, volucrum, Quaepicturatis volitant per inania pennis? Sed tibi prima sacras implebat Daulias aures, Garrula quindenos repetens Luscinia cantus: Qualia non Orpheus pul••ando pollice nervos, Nec Linus ipse ciet dulci modulamina voce. Omnis in exiguo contracta est Musica gyro, Dulcisonam Philomela cavo dum gutture vocem Producit longo tractu; variatur & inde Couciso; flexo distinguitur, inde retorto Ingeminat: nunc moesta gemens secum ore rotundo Murmurat; atque gravi, summo, medioque & acute

Praedulci Philomela sono totum aëra replet. His tua te Vallis reducem Kethea salutat Cantibus; atque suo REGI bona cuncta precatur, Quae dare vel Virtus queat aut Natura, perennes Vtfaciat Philomela suos tua gaudia cantus.

A. Simonides.

〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.

TVrba poëtarum ruit in te, maxime Princips, Certat & officijs docta caterva virûm. Liquit & Aonidum Parnassi in vertice fontem In boream migrans ex Helicone chorus. In te conspirans vatum chorus omnis, in vnum Contulit, & Musae quicquid honoris habent. Sed sine te, frustra tanto conamine vates, Frusta Pierides ex Helicone Deae. Tudecus aeternum Musarum, & gloria vatum, Ipse tibi solus carmina digna dabis: Solus dulcè canens Musis & Apolline digna, Solus Apollineo dignus & ore cani. Sat mihi nunc inter communia gaudia; mutus Non fuerim, atque mihi sit voluisse satis. Versibus incultis quòd tantum culmen adire, Auribus & sacris obstrepuisse stylo Ausus ineptus ego, ne dedignere; frequenter Frondibus ornatur vilibus ara Iovis. Saepe in neglectis inventa est gemma lapillis, Saepe cadus vilis nobile Nectar habet.

〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.

MAGNE, Caledonij flos, & nova gloria regni, Subjicis imperio qui tria regna novo; Tu quem jure colunt Mavortia pectora Scoti, Principe quo felix Saxonis ora tumet; Quem dominum supplex veneratur Hibernus, & omnis Quae sub hyperboreo gens latet axe ferox: Dives opum, cui tot terrae, tot littora parent, Cuique superba Deus sceptra gerenda dedit; Dum tua conamur praeconia dicere, laudes Musa vetat, culpâ deterere ingenij.

Non ego Meonio scribam si texta cothurno, Sufficerem in laudes, Magne IACOBE, tuas: Tu nec laudis eges, nec nostro augebere cantu, A Ioue supremo proxima sceptra tenens. Felix imperio, felicior arte regendi, Orbis delitiae, ac anxia cura Deûm. Sospite te, semper sub tuto vmbone quiescet Relligio pura, ac intemerata fides. •…•…SOR FIDEI vindex animosus & acer, •…•…tulis nobile stemma tuis. •…•…e alios quatiunt trepidâ formidine bella, Securus regnas vnus in orbe tuo. Atque inter Reges, sedando bella per orbem Arbiter, aeternae foedera pacis amas. Pacis amans, pacemque colens, violenta perosui Bella, Beatus habes symbola PACIFICI. Advolat & coelo rediens Astraea relicto, Sacra simul duplex tempora laurus obit, Iustitiae & Pacis; quarum quis amantior alter? Dum libras iustâ sceptra verenda man••: Et satagis populis priuas imponere leges, AEmula romuleis & dare jura tuis: Queis dubios casus & griphos litis iniquae Iuridici patres solvere ritè queant. Mille secans nodos, Sphingisque aenigmata vafrae, Pulchrum edis specimen divitis ingenij. Sub te tuta viget Legum veneranda potestas, Florent legitimi publica jura fori. Sunt in honore Patres, fulget sanctusque Senatus, Et nitet in medio purpura lata foro. Sic fora Iudicijs ornas, sic legibus vrbes, Vt se nil Iuris credat habere nefas. Nunc sua virtuti stat verae debita merces, Opprimit & justus facta nefanda metus: Nunc fraus, ira, furor, caedes, scelerum impia turba Praepetibus pennis Tartara nigra petunt. Aurea compositis redeunt nunc secula bellis, Nullaque Gradivi classica dira sonant. AEre rigens Ianus stat nodis vinctus ahenis, Atque tuo longùm numine clausus erit.

Limina firmasti ferro & compagibus arctis, Vinctaque sunt centum ferrea claustra seris. Ne quà prorumpant in terras bella nefanda, Nunc belli portas Pax & oliva premunt. Vomere nunc pando proscindunt ar va coloni, Semina cum multo foenore reddit ager: Esseda, clitellae, rastra, & stridentia plaustra, Ruris opes, splendent: inquinat arma situs. Nunc Mercator opes avidus sine fine parandi, Tutum mutandis mercibus aequor ar at: Linteaque & summo volitant Carchesia malo, Nil à piratis vela timoris habent. Nunc securi omnes, nunc sunt commercia tuta, (Ergo alacris laetum carpe viator iter.) Sic mare, sic terras unâ tu protegis vmbrâ, Bina ferant vni bina trophaeatibi. Sed si fas reges spreto censere paratu Fortunae, & pretiis pendere cuncta suis; Non sic te decorant tituli aut immania regna, Quàm sincera fides, & pietatis amor; Et nivei mores, & nescia fallere virtus, Veraque in humano pectore imago Dei. Hinc tibi laus crescit, cumulusque accedit honorum, Hinc Magni meritò nobile nomen habes, Hinc te to llit humo, ac aequat te gloria coelo, Et volat ampla tui fama per ora virûm. Fama per ora volat, minor est sed gloria vero, Famaque pro meritis non satis amplatuis. Constitit attonita & tantis virtuti bus impar, Victaque materiâ fama, pudore stupet. Eminet in summo tua virtus culmine, nec quo Vt major fiat, crescere possit, habet. Tantus es ut nequeas major vel clarior esse, Ni te ipsum superes, & videare Deus. Si Deus hic non est, divus tamen esse videtur, Qui dio imperio regna Britanna regit. Sed quò Musaruis? major aque viribus audes? Ingenioque moves cur mihi majus opus? Tanta viri virtus, moles tanta elogiorum, Cui par non fuerit vel sacer ipse chorus.

ALIUD.

LAtius Imperium nulli, neque longior aetas, Supra lustra decem stat diadematuum. Tempora perpetuo prodûxti grata tenore Obliquâ semper liber ab invidiâ. Inque nefas nullum male-suada potentia adegit, Sed ratio in rectum sobria suafit iter. Consiliis & sorte bonus, quae copula rara est, (Raro est fortunae mens bona juncta bonae.) Praefidium sublime reis, fislisque precanti, Suppliciis doctus jung ere temperiem. Quid memorem integram contra mala saecula mentem, Altiùs & vitiis exeruisse caput? Aut vixisse velut populis exemplar honesti, Et morum, fimiles quos cupis esse tuis? Regia munificae referam quid munera dextrae? Quid referam casti foedera sanctathori? Divinae studio Sophiae dum strenuus ardes, Et sublimè volans, ar dua mente petis. Contemptisque apinis, tricis popularibus, vno Virtutis ver ae pectus amore calet; Fert tibi mentis opes sapientum è divite censu, Pallas adornavit dotibus ingenium. Ostenerum doctae fic excoluere Camoenae, Sic Pîtho dulci melle labella rigat. Vt quoties sermo tibi profluit ore rotundo, Eloquii currant flumina larga tui. Victus amore tui praeconia detero, tandem Extremo condat carmine Musa chelyn. Nulla tulit similem, ventura nec afferet aetas, Omnis cui virtus contigit, vnus eris. Omnia non vni cuiquam tribuit prior aetas, Omnia non vni serior ulla dabit. Te Deus ornavit cunctis virtutibus vnum; Quaeque insunt aliis fingula, cuncta tibi. Donec erit virtus laudi, laudabere Magne, Inter honor atos gloria prima viros.

ALIUD.

Laudarunt in te multi permulta, sed vnum Et decus aeternum, & nomen in orbe parat.

Tot pia scripta piam semper testantia mentem, Et quae sunt studii tot monumenta tui. Illa legunt docti, nil concedentia priscis, Mir anturque omnes nobile regis opus. Hoc doctrina dedit, dedit hoc tibi Musa Maronis, Et latialis bonos & decus eloquii. Blandaque quae sedet in teneris tibi Suada labellis, Cecropiis vngens omnia verba favis. Seu numeros aptare parans & reddere cantus; Piërio priscis certat honore viris. Seu sublimè loqui contendat, & ore soluto, Eripuit Latio Scotia laureolam. Perge etiam ferro subvertere moenia Romae, Bisque triumphatâ victor ab vrbe redi. Quae modo te fixit pennâ, fi dextra bipennem Corripiat vindex, impia Roma cave. Atque illum armatum tune temer ar ia temnas Quite quum nuper vicit, inermis erat.

〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.

CAntet Io paean! nunc alta voce Britannus, Nunc coëunt vltrò dilacerata diu. Exoptata diu votis illa Unio venit, Venit, Io! cantet Scotus, & Anglus Io! Fracta diuturnis praeclara Britannia bellis, Penè suo toties vulnere succubuit, Cùm Pater aetherius populum miseratus vtrumque, Ang licate jussit jungere regnatuis. Anglos & Scotos discordes tempore longo, Vnus ovans vnis, & sine caede ligas. Fecisti gentem binis è gentibus vnam, Quas Mars non potuit nectere, nectit amor▪ Invidiae nil nexus habet, coiêre sed vnum Sponte sub Imperium Regna vetusta duo: Nobiliùs permixta novo sub nomine, quod dat Insula communis laude & honore pari. Ite pares ergo, memores quòd numine MAGNI, Nomina mutastis Scotus & Angligena: Vivite felices juncti, quos omnia jungunt, Lex, Nomen, Princeps, Insula, Lingua, Fides.

〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉.

COnstans et nunquam dubiis violata potestas Quo pede processit, fic benè semper eat. Dî tibi se tribuant faciles, & semper amicos Et sint virtuti tempora long a tuae. Producant aequos meritis regalibus annos, Addant & lustris alter a lustra decem. Ast vbi complêrit tua sors quos debuit annos, Tùm sacros cineres marmor a sacra tegant: Morte carens animus super as volet altus ad aedes, Caelitus & cing at quarta Corona caput.

GUALTERUS BALLENTINUS. J. Licent.

SEdibus augustis residens flammantis olympi Annuit optatis Iuppiter ipse meis. In natale solum, quite comitante catervâ Nobilium, reducem, REX JACOBE, refert. Vt, quae moesta diu fuer at te absente, fruatur Nunc tandem amplexu Scotia laetatuo; Et positis lachrymis, longo & squalore remoto, Induat ornatum Regia sponsa novum; Teque PATREM PATRIAE ut recinant Heliconis alumni, Calliopeque ferat nomen in astra tuum; Qui potis es stygias vnus terrere phalanges, Regia scripta edens, Regia sceptra tenens; Moenia qui pulchrae cur as reparanda Syonis, Orbis in extremis conspicienda locis. Virtutes in te vigeant, quae in saecla nepotum Signatuae ingenitae nobilitatis erunt.

Arthurus Muirhead.