Ta tōn Mousōn eisodia: = The Muses welcome to the high and mightie prince Iames by the grace of God King of Great Britaine France and Ireland, defender of the faith &c. At His Majesties happie returne to his olde and natiue kingdome of Scotland, after 14 yeeres absence, in anno 1617. Digested according to the order of his Majesties progresse, by I.A.

SALMO 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉 REGI GLASGVAM INGRE∣dienti cum poculo a Civibus oblatus.

SQuamigeros inter SALMO gratissimus, ori Gratus quippe, sed & natali gratior orae, Nec tantùm meritus ferri inter fercula Regum, Sed tecum commune aliquid; regum optime, habere. Et memini malè grata morae quum toedia lentae Condiret mellita tuae facundia vocis, Sponsorem reditus nobis te certa dedisse Pignora, Salmonis genium, qui sponte relicto Oceano, regisque sali praedivite mensâ, In patrios remeat fluvios, dulcesque canales, Spiritus vt patriâ languens renovetur ab vndâ, Posthabitis quaecunque queant terrere periclis. Iamque fidem dictis (Regi sit gloria regum) Alma dies fecit! patrias en adspicis vndas Glottiacos{que} sinus, IACOBUM nondum IACOBUM Qui primùm fovère, & nunc venerantur alumnum. Conspicis antiquumque larem, thalamosque pudicos, Naturaeque tui artificis loca conscia quondam, Salmoni ut perquam sic cuncta simillima quadrent. Ergo tibi ut gratae proli, Rex optime, Glotta, Glotta maris soboles nitidis salmonibus aucta, Glottiacum{que} decus, parvum tibi GLASGUA munus Offert Salmonem: sed quid prius offerat illi, Cui sua seque simul debet, quàm INSIGNIA; quae se Et sua comprêndunt? dignum & quid Principe tanto Si non id cui se similem dignatus habere est? Nostra etiam parte ex aliquâ munuscula regem, Cui dantur, referunt, si fas sit dicere, sed fas: Namque pater patriae quid non indulsit amori Natalis genii? & quid non audemus amantes? Fulgidus ergo tui vultûs ut splendor amoeni,

Fulgidiorem animi celsi tegit intus opum vim, Sic Salmo hic splendens, fultum meliore Metallo Pectus habet. Tibi regalis perfectio, & omnis Doctrinae, quae laus privorum est, circulus in te est. Annulus hoc aptè signat Salmonis in ore. Haec referunt etiam nostros munuscula mentes, Quas amor alloquiumque tuum flagrantiùs vrunt, Edere quàm valeat frustra vox aemula mentis. Aurea nec tantùm superant hoc viscera tegmen, Pectora Iejunas quàm nobis foeta loquelas. Cùm Salmone scyphus potumque cibumque figurant, Queis sine non poterit consistere vita columnis. Haec tibi (seque simul) dum Glasgua dat{que}, dicat{que}, ad Teque tuique apicem diadematis vsque tuendum; Suscipe parva lubens non parvi pignora cultûs, Cum voto obsequioque, quod aere perennius omni Annulus hic nunquam mentito obsignat ab ore.