Ta tōn Mousōn eisodia: = The Muses welcome to the high and mightie prince Iames by the grace of God King of Great Britaine France and Ireland, defender of the faith &c. At His Majesties happie returne to his olde and natiue kingdome of Scotland, after 14 yeeres absence, in anno 1617. Digested according to the order of his Majesties progresse, by I.A.

About this Item

Title
Ta tōn Mousōn eisodia: = The Muses welcome to the high and mightie prince Iames by the grace of God King of Great Britaine France and Ireland, defender of the faith &c. At His Majesties happie returne to his olde and natiue kingdome of Scotland, after 14 yeeres absence, in anno 1617. Digested according to the order of his Majesties progresse, by I.A.
Publication
Imprinted at Edinburgh :: S.n.,
1618.
Rights/Permissions

To the extent possible under law, the Text Creation Partnership has waived all copyright and related or neighboring rights to this keyboarded and encoded edition of the work described above, according to the terms of the CC0 1.0 Public Domain Dedication (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/). This waiver does not extend to any page images or other supplementary files associated with this work, which may be protected by copyright or other license restrictions. Please go to http://www.textcreationpartnership.org/ for more information.

Subject terms
James -- I, -- King of England, 1566-1625.
Link to this Item
http://name.umdl.umich.edu/A03888.0001.001
Cite this Item
"Ta tōn Mousōn eisodia: = The Muses welcome to the high and mightie prince Iames by the grace of God King of Great Britaine France and Ireland, defender of the faith &c. At His Majesties happie returne to his olde and natiue kingdome of Scotland, after 14 yeeres absence, in anno 1617. Digested according to the order of his Majesties progresse, by I.A." In the digital collection Early English Books Online. https://name.umdl.umich.edu/A03888.0001.001. University of Michigan Library Digital Collections. Accessed June 17, 2024.

Pages

Page 230

Finitis disputationibus his vebis Praeses peroravit.

DUm alii aleis, aut pictis chartulis confligunt, aliisue ejusdem farinae ludicris oblectan•…•…, non tempus, vt venditant, sed epos fallunt; visum est REGI sapientillimo inge•••• tum huic conflctui intereste; ut à gravissimis tergmo∣rum curis Regnorum, quibus nunqum non intendit, animum remitteret. O Regem, rarum & salutare subditis exemplar, non agendi modò, sed & otiandi; cui nulla ne cs••••∣tio quidem placet, nisi quae, vel ad animi, vel ad corporis vires conducat reparandas! Et habet nunc philosophia unde glorietur: nec enim, ut antè solita est, jactitabit ampliùs iberium & Claudi∣um Caesares circa scholas & auditoria philosophantium assiduos fuisse; nec Magnum illum Pompeium è bello Mithridatico ut victor Romam venisler, falces illos laureatos privatis philosophantium januis submisisse; nec majorem Pompeio, Magnum illum Alex∣andrum acroamticis scientii, quàm Sceptro praecellere maluisse: sed gloriabitur imposterum philosophia, & Caesaribus illis, et Mag∣nis istis multis nominibus majorem Magnum Magnae BRITANNIAE MONARCHAM, non solùm congressus philosophicos cla∣risimâ Majestatis suae praesentiâ multoties ornâsle, ed etiam cum ipsis professoribus congressum se philosophorum coryphaeum de∣monstrâsse. O justam philosophiae superbiam! O dignam Rege gloriam! incertum enim plusne Rex philosophiam, an Philoso∣phia Regem decorârit. Sed ad laudem professionis philosophic aec à me dicta sūt. Nam Regi pertotum terrarum orbem virtuum om∣nium radiis longè latè{que} splendescenti praeconis nil opus est nostus. Qupropter, ne sacratissimas Mjestatis aures longiore orationis pro∣telo videar fatigare, ad veniam petendam, & gratias agendas me converto. Veniam petimus, Augustisme REX, si quid hîc á obis de∣lictum sit, aut si non fecimus satis execttionitu. Nos sanè agno∣scimus, et profitemur ingenuè, nihil á nobis hoc tempore profectum esse, quod vel dignum sit auribus tuis, vel par sit votis nostris; aui∣bus politissimis, votis ardentissimis. Sicut enim qui è tenebris ad oé subitò educuntur, iis oculi praestringuntur; sic juvembus evenit ex vmbraculis scholasticis in tam splendidae Maestatis lucem pro∣deuntibus, caligat mentis acies, & animi percellutur nec enim habemus aquilarum oculos, ut quamus 〈 in non-Latin alphabet 〉〈 in non-Latin alphabet 〉, & ad∣versis oculis intueri solem tam splendidae Maiestatis.

Page 231

Gratias autem agimus, & ostro nomine, quibus audien dis tam patientem aurem accō nodasti, & nomine Academiae Edinburge∣ne, quàm tam clarâ istâ luce aeternùm illustrasti: & precibus á Regum illo REGE supplices contendimus, ut Imperium hoc tuū perpetuum sit tibi, & stirpi tu, ad DEI gloriam, vestrum hono∣rem, & publicam populi salutem.

☞ Post disputationes REX dum suo more coenam produceret multivarii, lepidi, ac doctis illis quidem de re literaria × vniversa Philosophia sermonibus, inter alia quid animi haberet super disputationis negotio explicavit, & non illepidè lufit in singulorum actorum nominibus. Ipsa autem Regis verba, ut fidelitera quo▪ d•••• ••••••tant um ryth no vulgari comprehensa sunt, lc ••••serere visun est.

Do you have questions about this content? Need to report a problem? Please contact us.