The principal nauigations, voyages, traffiques and discoueries of the English nation. [vols. 1-3] made by sea or ouer-land, to the remote and farthest distant quarters of the earth, at any time within the compasse of these 1600. yeres: deuided into three seuerall volumes, according to the positions of the regions, whereunto they were directed. The first volume containeth the worthy discoueries, &c. of the English ... The second volume comprehendeth the principall nauigations ... to the south and south-east parts of the world ... By Richard Hakluyt preacher, and sometime student of Christ-Church in Oxford.

SECTIO VNDECIMA.

SEd cum scriptoribus iam dictis, viris alioqui spectatae eruditionis & preclari nominis, quita∣men haec ita inconsideratè scriptis suis interseruerunt, actionis finis esto.

Etiam magna mei pars est exhausta laboris:

Sed restat tamen foetus ille vipereus Germanicus, quem idcircò anonymum secundo partu mater edi voluit, vt venenatis aculeis nomen Islandorum tantò liberiùs pungeret.

Porrò licet aduersus hanc bestiam in arenam descendere non dubitem, omnibus tamen constare volo, quonam hoc animo faciam, videlicet, non vt cum illius pestifera virulentia, con∣uicijs aut maledicentia certem. (Nam vt estin triuiali paroemia,

Hoc scio pro certo, quodsi cum stercore certo, Vinco, seu vincor, semper ego maculor:)

Sed vt bonis & cordatis omnibus, etiam extraneis, satisfaciam, qui maledicentiam istam Germanicam lecturi vel audituri sunt, aut olim audierint, ne & hi nos meritò calumniam tan∣tam sustinere credant: Tum etiam vt alios qui istis virulentis rhythmis Germanicis, in gentis nostrae opprobrium vtuntur, & inde dicteria & contumeliosas subsannationes ad despiciendos Islandos petunt, ab illa mordendi licentia in posterum, si fieri possit, abducamus.

Ergò, ne longis ambagibus Lectori fastidium oratio nostra pariat, ad ea narranda accedam, quae maledicus ille Germanus in suum pasquillum congessit: Quem etiam sua de Islandis car∣mina Encomiastica recitantem in his pagellis introducerem, nisi praeuiderem foetum illum pro∣brosum, tot & tam varijs maledictis turgidum, omnibus bonis nauseam mouere posse, ac sua spurcitie ab ijs legendis absterrere.

Referam igitur praecipua, (ijs scilicet omissis quae cum alijs communia habet, atque hactenus ventilata sunt) sed, quàm ille, longè mitius; ne, vt dixi, linguae ipsius obscoena petulantia, aures bonae & eruditae offendantur: Qui ipsum videre aut audire volet, quaerat apud propolas. Nobis inquam, non est in animo putida ipsius calumnia & conuiciorum sentina, has chartas inquina∣re. Primùm igitur obijcit Germanicus hie noster, si Dijs placet, Historicus:* 1.1 Multos ex pasto∣ribus Islandiae toto biennio sacram concionem ad populum nullam habere: Vt in priore editione,

huius pasquilli legitur, quod tamen posterior editio eiusdem refurat: Dicens, eosdem pastores in integro anno tantū quinquies concionari solitos: quae duo quàm ritè sibi consentiant, videas bone Lector, cum constet Authorem mox à prima editione vix vidisse Islandiam. Ita scilicet plerumq, mendacium mendacio proditur, iuxta illud: Verum vero consentit: Falsum nec vero, nec falso.

Sed cum nostrum non sit veritatem vspiam dissimulare, nos haud negandum ducimus con∣ciones sacras circa id tempus, quo iste Sycophanta in Islandia vixit, nempe anno 1554. aut cir∣citer multò fuisse rariores, quàm sunt hodiè, tum scilicet tenebris Papisticis vix dum discussis. Quod etiam de Psalmis Dauidicis à vulgo latinè demurmuratis, vt idē nostratibus exprobrat, intelligere est: Papistae enim totam spem salutis in sua Missa collocantes, de concione aut do∣ctrina parùm fuere solliciti. Postquam verò caligine illa exempti sumus, aliter se rem habere, Deo inprimis gratias agimus: Licet quorundā pastorum nostrorum tardam stupiditatem, seg∣nitiem & curam praeposteram non possimus omni modo excusare. Quod verum in nullos suo∣rum popularium etiam competat, aliae quō que nationes viderint.

Notes

• * 1.1

  1. Obiectio sen conuicium.