Tractatus de legibus et consuetudinibus regni Anglie, tempore Regis Henrici secundi compositus, Iusticie gubernacula tenente illustri viro Ranulpho de Glanuilla iuris regni & antiquarum consuetudinu[m] eo tempore peritissimo. Et illas solu[m] leges continet et consuetudines secundum quas placitatur in Curia Regis ad scaccarium et coram Iusticiis vbicunque fuerint. Huic adiectæ sunt a quodam legum studioso adnotationes aliquot marginales non inutiles

Cap. 32.

Expeditis his, que circa absentiam tenen∣tis frequenrius solent accidere, de his quae de absentia petentis fiunt, restat inspicere. Et quidem si ad primum diem non venerit is qui petit, essoniare sese poterit eisdem ratio∣nabilibus essoniis, quibus et tenens, et 〈1 page duplicate〉〈1 page duplicate〉

eisdem modis. Quod si non venerit, nec se es∣soniauerit, tunc iuxta considerationem curie dimittetur tenēs sine die sipiaesens fuerit vel per se vel per alium vt debet. Ita tamen vt pe tens tale recuperare habeat aduersus eum, si iterum inde placitare voluerit, quale modo habere debeat. Etsi iterum placitum illud versus euodem velit mouere: quaero quid ••u∣ris ibifit, & qualiter punienda sit illus defal∣ta. Ad hoc autem diuersi diuersis modis res∣pondent. Dicūt enim quidam, quod non ni∣si custum et expensas, & primum breue a∣mittet, loquelam autem non, sed de nouo placitum incipiet. Alu dicūt quod loquelam versus aduersariū penitus amitter, sine om∣ni recuperatione, & propter curiae contemptū in masericordia domini Regis sinuliter re∣manebit. Alii dicunt quod in misericordia domini Regis erit, de cetero & in Regis be∣neplacito, vtrum velit eum ad illud placitū amplius admittere vel restituere, an non, et quando••hee autem simpliciter sufficiunt vbi loquela sine plegiatione procedir. Si vero il∣le qui petit, plegios inuentrit clamore suo prosequendo•• ••t diē suum neque per se ne∣que

que per alium quemcunque seruauerit: tunc is qui tenet dimittetur sine die et petens illud breue secundum quosdam, et totum custum amittet, et plegii eius erunt in misericordia vt supra. A ut secundum alios loquelam suam a∣mitter, er plegi••. &c. Sed hoc ita obtines si lo quela sit tantummodo sua, quod sepius con∣tingit in ciuilibus negociiis. Versi si fuerit lo∣quela non tantum sua sed etiam domini Re∣gis, vt in criminali negocio de pace domini regis infracta, tunc quia loquelam illam non nisi sibi amittere potest, imo etiā illam prose∣qui tenetur, corpus eius de cetero in prisonā mittetur, et saluo custodietur: donec appellū suum prosequiivelit. Et plegii eius preterea in mia remanebunt