Sub, qui supra est, ponitur,
Line 193
Et subdito subicitur, [subijcitur, Pr.]
Rex celorum altissimus
Coram iudice ducitur,
Et iudicio sistitur,
Line 197
Qui Iudex est equissimus,
Superior sit infimus,
Et virorum nouissimus,
A suis-que relinquitur,
Line 201
De maximo fit minimus,
Et licet sit sanctissimus,
Reus mortis condicitur;
Line 204
Poncio Pilato, Feram,
Line 205
Ferente et mortiferam
Contra ipsum sentenciam.
In cruce manum dexteram
Affigendam, et alteram
Line 209
Extendit in angariam;
Tunc secundum Ieremiam [Hieruniam. Pr.]
Transeuntibus per viam,
Potuit suam asperam
Line 213
Monstrare contumeliam,
Illatam per inuidiam,
Cum nil egisset perperam.
Line 216
Crucifixus ille fuit,
Line 217
Et soluit quod non rapuit,
Dans animam in precium.
Sua pena non latuit,
Sanguis fluens edocuit,
Line 221
Et latus suum peruium,
Anime-que diuorcium.
Quantum graue supplicium
Pro homine sustinuit!
Line 225
Suum quoque obprobrium
Factum oculis omnium,
Euidenter hoc innuit.
Line 228
Mortuus est, eum tradidit [ [folio 105:4] ]
Line 229
Deo patri, et reddidit,
Fuso sanguine, spiritum.
Moriens, artem condidit,
Qua sibi mortem subdidit,
Line 233
Sibi tollens ius solitum,
Hostis per hanc depositum
Quod tenebat ad libitum.
Confusus totum perdidit,
Line 237
Infernus-que dans gemitum,
Videns suorum exitum,
Sibi dolorem addidit.
Line 240
Et ideo dum moritur,
Line 241
Et dum per hoc reuiuitur,
Fletus miscetur gaudio,
Pro morte fletus oritur,
Cum innocens occiditur,
Line 245
Pro alieno vicio.
Fit autem exultacio,
Cum mentali tripudio,
Line 248
Dum per mortem mors vincitur
Pio tamen arbitrio
Videtur-que compassio
Satis in plus intenditur.
Line 252
Sepultus est per triduum,
Line 253
Vsu sopito sensuum,
Sicut mortui seculi,
Suum erat irriguum,
Exhaustum atque arcuum;
Line 257
Exhausti omnes riuuli,
Deleti erant tituli
Visu wlgaris [vulgaris, Pr.] oculi.
Vincisse fuisse suum,
Line 261
Fuisse caput Anguli,
Ductor uel rector populi,
Aut deus exercituum.
Line 264
Descendit eius anima,
Line 265
Corporis sancta victima,
Relicta in sudario,
Ad acherontis infima [folio 106:1]
Venit pro dragina decima,
Line 269
Longo perdita senio,
Non illa que de gaudio
Lapsa est a principio
Ad inferni nouissima.
Line 273
Sed illa procul dubio,
Que, in primo pomerio,
Rapta est fraude pessima.
Line 276
Ad inferna, cum lumine
Line 277
Veniens, & in numine,
Genus Adam visitauit,
A baratri voragine,
Desentos [? Descensos.] in caligine,
Line 281
Suos omnes liberauit,
Ille hostem tunc mactauit,
Et mactatum spoliauit
Sua consuetudine.
Line 285
Ne furiat in quos pauit
Sicut prius, et quos lauit,
Fuso corporis sanguine.
Line 288
