Reinbroun dorste nouȝt pasy:
Wiþ is spere a gan [agan MS.] it prouy,
How dep hit was beside.
He þouȝte on is fader fot hot:
Þe stede in þe side a smot,
Line 5
& in he gan to ride.
Ouer is helm þe water is gon:
He nolde haue be þer for eiȝte non;
Swich aunter him gan betide.
Er he vp of þe water ferde,
Line 10
A fond it was þretti mete ȝerde:
So dep he gan doun glide.
¶ Þanne he þouȝte on Iesu Crist:
His hors was wel swiþe trist,
& quikliche swam to londe:
His fet fastnede on þe grounde.
Reinbroun was glad in þat stounde,
Line 5
And þankede gode[s] sonde.
In-to þe pales he him dede:
He [be]helde þe est[r]es of þat stede;
For no man a nolde wonde.
Ac wimman ne man fand he non þere [folio 173a:a]
Line 10
Þat wiþ him speke or confort bere
Naiþer sitte ne stonde.