Line 10
heȝe vpon a doune,
þer al folk hit se may,
a mile from þe toune, [þe toune, ms. vch toune.]
aboute þe midday,
þe rode is vp arered;
Line 15
his frendes aren afered,
ant clyngeþ so þe clay;
þe rode stond in stone,
marie stont hire one,
ant seiþ "weylaway"!
Line 20
when y þe biholde
wiþ eyȝen bryhte bo,
ant þi bodi colde, —
þi ble waxeþ blo,
þou hengest al of blode
Line 25
so heȝe vpon þe rode
bituene þeues tuo: [24—27. Der Dichter verliert sich in der Betrachtung des ihm vorschwebenden Bildes derart, dass er die Satz|konstruktion vergisst und seine Gedanken in selbständiger Form ausspricht; vgl. VII, 15.]
who may syke more?
marie wepeþ sore,
ant siht al þis wo. [siht = siþ; vgl. sist, H. 40.]
Line 30
þe naylles beþ to stronge,
þe smyþes are to sleye,
þou bledest al to longe,
þe tre is al to heyȝe;
þe stones beoþ al wete,
Line 35
alas, iesu, þe suete!
for nou frend hast þou non,
bote seint Iohan mournynde, [Johan mournynde: Die Handschrift zeigt "John mournynde", und über dem n des Wortes "John" ein Zeichen, welches als "a" oder als "to" gelesen werden kann. hier aber jedenfalls ein a bedeuten soll (die Darstellung des "a" ist der von "to" in der Handschrift in der Regel sehr ähnlich). Die Lesart Wright's "Johan to mournynde" ist auf alle Fälle unrichtig. In der Höllenfahrt, v. 215, ist "Johan" genau ebenso dargestellt.]
ant marie wepynde
for pyne þat þe ys on.
Line 40