be hool, and wille a þing after þat it is good. Siche oversiȝt of oure lyf, and speciali of hiȝe prelatis, helpiþ þis Chirche, and makiþ hem to drede God and serve him [serven him wel, E.] .
OF MANY MARTRIS.
[SERMON LXXIV.]
Dicebat Jesus turbis [So in E; A has turbas.] Judeorum.—LUC. xi. [29.]
Þis gospel telliþ what prelatis shulden do, and whereof þei shal be reproved. And þis wole bringe in martirdom, boþe in o man and in anoþer. And þus is told of martirdom þe begynnynge and þe ende. Crist spake here to princis of prestis and to þe comuns of Jewis, for in boþe þes was þe kynrede which slowȝ þes martirs. Þer ben two kynredis þat Crist spekiþ ofte of, þe kynrede of Goddis children, and kynrede of fendis children; and at þe bigynnynge of þis world bigan þes two kynredis. Þe firste kynrede of martirs bigan in a man at Abel; þe secounde kynrede toke bigynnynge at Cayn; and þes two kynredis shal not faile bifore þe dai of dome come. Þe laste seint þat shal lyve here shal be of þe firste kynrede, and þe laste þat shal be dampned shal be of þe toþer kynrede; and þes kynredis ben scatirid among many folke, ne þei gone not bi lyne of blood, but bi medling [For bi medling E reads ben medlid.] bi lynes of kynde. But þe firste kynrede hadde bigynnynge bifore þe toþer, for it bigan at Adam, siþ Adam is saved. Þe toþer began at Adames sone, þat slowȝ þe firste martir. But, for Adam was not martir, þus slayn for Goddis love, and martirs ben þe moste and beste þat ben in þis kynrede, þerfore it is marked to begynne at Abel; for þe toþer kynrede was sum maner cause of þis forþer. And, as many men supposen, aboute þe daie of dome shal þis firste longe lyve here, whanne þe toþer shal be aweie; for bi vertue of Crist, þat is begynnynge and endinge, shal men þikke turne to him, and leeve þe fend wiþ hise workes.