Selected parts of Horace, prince of lyricks; and of all the Latin poets the fullest fraught with excellent morality. Concluding with a piece out of Ausonius. and another out of Virgil. Now newly put into English.

Q. HORATII FLACCI LIBER EPODON.

ODE I. Ad MAECENATEM.

Maecenati ad bellum Actiacum proficiscenti comitem se o••∣fert, non tam quod praesentia sua quicquam commodi sit ei alla••un••••, quam quod minus de salute ejus sollicitus fit futurus.

IBis Liburnis inter alta navium, Amice, propugnacula, Paratus omne Caesaris periculum Subire, Maecenas, tuo. Quid nos? quibus te vita sit superstite Jucunda: si contra, gravis: Ʋtrumne jussi persequemur otium, Non dulce, ni tecum simul? An hunc laborem mente laturi, decet Qua ferre non molles viros? Feremus: & te vel per Alpium juga, Inhospitalem & Caucasum, Vel Occidentis usque ad ultimnm sinum, Forti sequemur pectore. Roges, tuum labore quid juvem meo, Imbellis, ac firmus parum.

Comes minore sum futurus in metu, Qui major absentes habet: Ʋt assidens implumibus pullis avis, Serpentium allapsus timet Magis relictis: non, ut adsit auxili Latura plus praesentibus. Libenter hoc & omne militabitur Bellum in tuae spem gratiae: Non ut juvencis illigata pluribus Aratra nitantur meis Pecusve Calabris ante sydus fervidum Lucana mutet pascua: Nec ut superni villa candens Tusculi Circaea tangat moenia. Satis supérque me benignitas tua Ditavit. haud paravero, Quod aut, avarus ut Chremes, terra premam, Discinctus aut perdam ut nepos.

ODE II.

Varias vitae rusticae laudes haec ode complectitur: prae∣sertim vero ab animi tranquillitate & frugalitate eam laudat.

BEatus ille, qui procul negotiis, (Ʋt prisca gens mortalium) Paterna rura bobus exercet suis, Solutus omni foenore. Neque excitatur classico miles truci, Neque horret iratum mare: Forúmque vitat, & superba civium Potentiorum limina Ergo aut adulta vitium propagine Altas maritat populos:

Inutilésque falce ramos amputans, Foeliciores inserit: Aut in r••ducta valle mugientium Prospectat errantes greges: Aut pressa puris mella condit amphoris: Aut tondet infirmas oves. Vel quum decorum mitibus pomis caput Autumnus arvis extulit, Ʋt gaudet insitiva decerpens pyra, Certantem & uvam purpurae! Qua muneretur te Priape, & te pater Sylvane, tutor finium. Libet jacere, modo sub antiqua ilice, Modo in tenaci gramine. Labuntur altis interim ripis aquae: Queruntur in sylvis aves: Fontésque lymphis obstrepunt manantibus, Somnos quod invitet leves. At quum tonantis annus hybernus Jovis Imbres nivésque comparat: Aut trudit acres hinc & hinc multa cane Apros in obstantes plagas, Aut amite levi rara tendit retia, Turdis edacibus dolos: Pavidúmque leporem, & advenam laqueo grnem, Jucunda captat praemia. Quis non malarum, quas amor curas habet, Haec inter obliviscitur? Quod si pudica mulier in partem jnvans Domum atque dulces liberos: (Sabina qualis, aut perusta solibus Pernicis uxor Appuli) Sacrum vetustis extruat lignis focum, Lassi sub adventum viri: Claudensque textis cratibus laetum pecus, Distenta siccet ubera:

Et horna dulci vina promens dolio, Dapes inemptas apparet. Non me Lucrina juverint conchylia, Magisve rhombus, aut scari, Si quos Eois intonata fluctibus Hyems ad hoc vertat mare; Non Afra avis descendit in ventrem meum, Non attagen Ionicus Jucundior, quam lecta de pinguissimis Oliva ramis arborum, Aut herba lapathi prata amantis, & gravi Malvae salubres corpori; Vel agna festis caesa Terminalibus, Vel hoedus ereptus lupo. Has inter epulas, ut juvat pastas oves Videre properantes domum! Videre fessos vomerem inversum boves Collo trahentes languido: Positósque vernas, ditis examen domus, Circum renidentes Lares! Haec ubi loquutus foenerator Alphius, Jam jam futurus rusticus, Omnem relegit Idibus pecuniam: Quaerit Calendis ponere.

ODE VII.

In Bellum Civile gestum hinc Bruto & Cassio, illinc Octa∣viano, M Antonio, & M. Lepido ducibus.

QƲo, quo scelesti ruitis? aut cur dexteris Aptantur enses conditi? Parumne campis atque Neptuno super Fusum est Latini sauguinis?

Non, ut superbas invidae Carthaginis Romanus arces ureret: Intactus aut Britannus ut descenderet Sacra catenatus via: Sed ut, secundum vota Parthorum, sua Ʋrbs haec periret dextera. Neque hic lupis mos, nec fuit leonibus Ʋnquam, nisi in dispar genus. Furorne caecus, an rapit vis acrior? An culpa? responsum date. Tacent: & ora pallor albus inficit, Mentésque perculsae stupent. Sic est. acerba fata Romanos agunt, Scelúsque fraternae necis: Ʋt immerentis fluxit in terram Remi Sacer nepotibus cruor.

ODE XIV. Ad MAECENATEM.

Phrynes amorem causam esse quamobrem promissos lam∣bos non absolvat.

MOllis inertia cur tantam diffuderit imis Oblivionem sensibus, Pocula Lethaeos ut si ducentia somnos Arente fauce traxerim, Candide Maecenas, occidis saepe rogando. Deus deus nam me vetat Inceptos, olim promissum carmen, Iambos Ad umbilicum adducere. Non aliter Samio dicunt arsisse Bathyllo Anacreonta Teium:

Qui persaepe cava testudine flevit amorem, Non elaboratum ad pedem. Ʋreris ipse miser quod si non pulchrior ignis Accendit obsessam Ilion, Gaude sorte tua: me libertina, neque uno Contenta Phryne macerat.

ODE XVI.

Queritur bellorum civilium nullum esse finem, quire de Rep. Romana desperat, aliásque terras & ipse petere co∣gitat, & aliis, ut idem faciant, suadet.

ALtera jam teritur bellis civilibus aetas: Suis & ipsa Roma viribus ruit. Quam neque finitimi valuerunt perdere Marsi, Minacis aut Etrusca Porsenae manus, Aemula nec virtus Capuae, nec Spartacus acer, Novisque rebus infidelis All••brox, Nec fera caerulea domuit Germania pube, Parentibúsque abominatus Annibal; Impia perdemus devoti sanguinis aetas: Ferisque rursus occupabitur solum. Barbarus, heu, cineres insistat victor, & ••rbem Eques sonante verberabit ungula. Quaeque carent ventis & solibus; oss•• Quirini (Nefas videre) dissipabit insolens. Forte, quid expediat, communiter, aut m••••ior p•••••• Malis carere quaeritis laboribus. Nulla sit hac potior sententia: (Phocaeorum Velut profugit execrata civitas, Agros atque lares proprios, habit••••dáq•••• f•••••• Apris reliquit & rapacib••s lupis▪)

Ire, pedes quocúnque ferent, quocúnque per undas Notus vocabit, aut protervus Africus. Sic placet? an melius quis habet suadere? secunda Ratem occupare quid moramur alite? Sed juremus in haec: Simul imis saxa renarint Vadis levata, ne redire sit nefas: Neu conversa domum pigeat dare lintea, quando Padus Matina laverit cacumina: In mare seu celsus procurrerit Apenninus Nováque monstra junxerit libidine Mirus amor: juvet ut tigres subsidere cervis, Adulteretur & columba milvio: Credula nec flavos timeant armenta leones, Amétque salsa laevis hircus aequora. Haec, & quae poterunt reditus abscindere dulces, Eamus omnis execrata civitas: Aut pars indocili melior grege. mollis & exspes Inominata perprimat cubilia. Vos, quibus est virtus, muliebrem tollite luctum, Etrusca praeter & volate littora. Nos manet Oceanus circum vagus: arva, beata Petamus arva, divites & insulas: Reddit ubi cererem tellus inarata quotannis, Et imputata floret usque vinea: Germinat & nunquam fallentis termes olivae, Suámque pulla ficus ornat arborem: Mella cava manant ex ilice: montibus altis Levis crepante lympha desilit pede. Illic injussae veniunt ad mulctra capellae, Refértque tenta grex amicus ubera: Nec vespertinus circumgemit ursus ovile, Nec intumescit alta viperis hnmus. Pluráque foelices mirabimur: ut néque largis Aquosus Eurus arva radat imbribus, Pinguia nec siccis urantur semina glebis: Ʋtrûmque rege temperante coelitum.

Non huc Argoo contendit remige pinus: Neque impudica Colchis intulit pedem: Non huc Sidonii torserunt cornua nautae, Laboriosa nec cohors Ʋlyssei. Nulla nocent pecori contagia, nullius astri Gregem aestuosa torret impotentia, Jupiter illa piae secrevit littora genti, Ʋt inquinavit aere tempus aureum: Aere, dehinc ferro duravit saecula: quorum Piis secunda Vate me datur fugae.